«Δεν ζωγραφίζουμε για λόγους αισθητικής, αλλά για να αλλάξουμε εαυτόν και αλλήλους. Οταν δεν συμβαίνει αυτό, η ζωγραφική γίνεται διακοσμητική. Ο παππούς μου ήταν γλύπτης, ο πατέρας μου ζωγράφος (Δημήτρης Κακουλίδης). Μεταφράζοντας τον πυκνό λόγο τους, βρέθηκα μπροστά σε λέξεις και χρώματα. Μεγάλωσα ανάμεσα σε ζωγράφους και ποιητές», σημειώνει ο Γ. Κακουλίδης.
Ο ιστορικός Τέχνης Δημήτρης Βάσσος, προλογίζοντας την έκθεση, αναφέρει: «Ο Γιώργος Κακουλίδης δεν τσαλαβουτάει σε μια δήθεν λόγια παράδοση. Η ανάγκη του ν' αποδώσει εκφραστικά ή να εκφράσει ζωγραφικά τον κόσμο των ειδώλων του, αποτελεί την αποκλειστική αφετηρία της εικαστικής του πράξης».