Στο έργο αυτό στηρίχθηκε η ομώνυμη ταινία του Αλμπέρτο Καβαλκάντι, που θα παρουσιαστεί σε πρώτη πανελλήνια προβολή. Σενάριο: Hella Wuolijoki, σε συνεργασία με τον Μπρεχτ. Ο Curt Bois, που όλοι τον θυμούνται ως τον γλοιώδη κλέφτη στην «Καζαμπλάνκα», πρωταγωνιστεί ως Puntila, ένας μοχθηρός Φινλανδός ιδιοκτήτης, ο οποίος αλλάζει και γίνεται καλός όποτε είναι μεθυσμένος (αποχρώσεις από την ταινία του Τσάπλιν City Lights). Ο σοφέρ του Puntila (Heinz Engelman) μοιράζεται αρκετές άσεμνες περιπέτειες μαζί με το αφεντικό του και σε ένα σημείο βρίσκεται αρραβωνιασμένος με την έφηβη κόρη του Puntila την Eva (Maria Emo).
Ο δούλος του ο Μάττι, ένας απόλυτα ελεγχόμενος χαρακτήρας, είναι ο ιδανικός υπηρέτης, πιστός και ειλικρινής, που όμως με την τελική του αναχώρηση δείχνει το δρόμο για την απελευθέρωση και την επανάσταση. Δίπλα σε αυτόν, εργάτες, υπηρέτριες, γυναίκες του μεροκάματου και της φτώχειας, προσπαθούν να κατανοήσουν άλλοτε με χιούμορ και άλλοτε με πίκρα τα όρια της ανθρώπινης αντοχής και της θηριώδους εκμετάλλευσης. Ακόμα και η ίδια η κόρη του Πούντιλα, προικισμένη από όλα τα επηρμένα χαρακτηριστικά της αστικής τάξης, προσπαθεί να εναντιωθεί στην ηγεμονία του πατέρα της, κάνοντας τη δική της μικρή επανάσταση μέσα από τον παράφορο ενθουσιασμό της νεότητάς της. Οι καλές προθέσεις της όμως δεν καταφέρνουν να ξεπεράσουν το ταξικό της σύνορο. Ο Μάττι, όμως, είναι άνθρωπος δυνατός, με ανοιχτό μυαλό και συσσωρεύει πείρα, συνειδητοποιείται ταξικά, εξελίσσεται στη διάρκεια του έργου και οδηγείται στην αναπόφευκτη ρήξη. Είναι αυτός που εκπροσωπεί την προοπτική του λαϊκού κινήματος.
Η ανελέητη σάτιρα του Μπρεχτ για τη διάκριση τάξεων δεν είναι τόσο τσουχτερή στην ταινία όπως στο πρωτότυπο, αλλά το κοινό θα εισπράξει το νόημα.