Associated Press

Από πρόσφατες διαδηλώσεις ενάντια στο δολοφονικό εμπάργκο

Δίνουμε παρακάτω τα κύρια σημεία της ομιλίας του, που δημοσιεύτηκε στις 17/3 στην εφημερίδα του ΚΚ ΗΠΑ «Πιπλς Ουίκλι Ουόρλντ» σε ανταπόκριση του συνεργάτη της Ρέι Λέος.

Ο Γκαρθία αρχικά ανέφερε ότι η Κούβα είχε να αντιμετωπίσει δύο χωριστές «κρίσεις εξάρτησης» μέσα στα τελευταία 40 χρόνια με την απώλεια των κυριότερων εμπορικών εταίρων της: πρώτα των ΗΠΑ το 1960, και κατόπιν της Σοβιετικής Ενωσης στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Ωστόσο, παρά τις απώλειες αυτές, που είχαν καταστροφικές συνέπειες πάνω στην κουβανική οικονομία, η Κούβα και η επανάστασή της επέδειξαν αξιόλογη αντοχή.

Η οικονομική βοήθεια και το εμπόριο με την ΕΣΣΔ, εξήγησε, αντιπροσώπευαν πάνω από το ένα τρίτο της κουβανικής οικονομίας και η απώλειά τους ήταν ένα συντριπτικό πλήγμα για τη χώρα. Οι περισσότεροι Αμερικανοί αναλυτές πολιτικής και κυβερνητικοί αξιωματούχοι ήταν βέβαιοι πως, ακριβώς γι' αυτό το λόγο, το σοσιαλιστικό κράτος της Κούβας θα κατέρρεε.

Associated Press

«Είναι ανάγκη», συνέχισε ο Γκαρθία «να ξανοιχτούμε προς νέες τεχνολογίες και μεθόδους. Δεν μπορούμε να κάνουμε πράγματα εξολοκλήρου με βάση τους δικούς μας όρους αυτή τη στιγμή, χρειάζεται, λοιπόν, να αποταθούμε προς τα έξω. Και, βέβαια, δε θέλουμε να παίξουμε το παιχνίδι τωε». Διευκρίνισε ότι σε αντίθεση με τις περισσότερες χώρες που επιτρέπουν ξένη επένδυση, η Κούβα εξακολουθεί να διατηρεί αυστηρό έλεγχο πάνω στο ποια πράγματα μπορούν να επενδυθούν από ξένες εταιρίες. Δεν μπορούν αυτές να μας πουν πού θέλουν να επενδύσουν, εμείς τους το λέμε. Το καθετί γίνεται πάνω στους δικούς μας όρους».

Επιπρόσθετα, η Κούβα έχει σταθερά αντισταθεί σε προτάσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για ιδιωτικοποίηση πλατιών τομέων της κουβανικής οικονομίας. «Μας λεν, ότι πολύ χρήμα μπορεί να αποχτηθεί, αν ιδιωτικοποιήσουμε τα πάντα, αλλά αυτό, σαφώς, δεν είναι μια επιλογή για μας. Εμείς, βέβαια, είμαστε υπέρ οικονομικών μεταρρυθμίσεων, αλλά μόνο μεταρρυθμίσεων, που δεν εγκαταλείπουν την ανάπτυξη και δεν εγκαταλείπουν το σοσιαλισμό».

Επίσης, ο Γκαρθία εξήγησε, ακόμα, ότι η εισδοχή ξένης επένδυσης και η διεύρυνση του τουριστικού εμπορίου μπορεί να γίνουν ένα δίκοπο μαχαίρι. Η αύξηση του αριθμού ξένων τουριστών, είπε, έχει προκαλέσει άνοδο πορνείας και κατάχρηση ναρκωτικών, ιδιαίτερα σε πόλεις όπως η Αβάνα. Ορισμένοι, μάλιστα, φοβούνται ότι η ξένη επένδυση μπορεί να φέρει τις αρνητικές επιρροές του καπιταλισμού και του καταναλωτισμού στην κουβανική κοινωνία. Συμπλήρωσε: «Η οικονομική μας κατάσταση είναι οδυνηρή και χρειαζόμαστε βοήθεια για το ξεπέρασμά της. Αλλά είμαστε ένας εκπαιδευμένος και εκλεπτυσμένος λαός και δεν είμαστε αφελείς. Δεν πρόκειται να καταπίνουμε κάθε χάπι, για την ανακούφιση αυτού του πόνου». Παράλληλα, έκαμε σαφές, ότι η συντριπτική πλειοψηφία του κουβανικού λαού παραμένει αφοσιωμένη στο σοσιαλισμό. Εξήγησε, όμως: «Σαφώς, η Κούβα δεν είναι μια ουτοπία ή ένας παράδεισος του εργάτη. Ωστόσο, ακολουθούμε μια διαφορετική λογική κατανομής, πειθαρχίας και προτεραιοτήτων». Πράγμα που, είπε, έχει μεταφραστεί σε κάποια εντυπωσιακά επιτεύγματα. Παρά τις συντριπτικές δυσχέρειες, που έχει αντιμετωπίσει η Κούβα, «κανένας δεν πεινάει, δεν υπάρχουν άστεγοι, οι δρόμοι είναι ασφαλείς και κοντά στα 80% των πολιτών μας έχουν το δικό τους σπίτι».

Παρατήρησε ότι ο πόθος της Κούβας «να πάρει τη μοίρα της στα δικά της χέρια» υπήρξε ο λόγος που η Ουάσιγκτον συνέχισε την εχθρότητά της στα περασμένα 40 χρόνια. Κατά την άποψή του, ο αποκλεισμός των ΗΠΑ, που άρχισε από το 1960, αποτελεί μέρος μιας φαινομενικά αντιφατικής δίπλευρης πρόσβασης της αμερικανικής πολιτικής, που καταστρώθηκε για την υπονόμευση του κουβανικού κράτους. «Από το ένα μέρος», είπε, «οι ΗΠΑ πάντα μιλούν για άπλωμα του χεριού τους για να βοηθήσουν τον κουβανικό λαό, ενώ ταυτόχρονα ακολουθούν πολιτικές που αποβλέπουν στο να επιφέρουν πείνα, ανεργία και απόγνωση στη χώρα μας». Και αναφέρθηκε λεπτομερειακά σε διάφορα μνημόνια του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ γραμμένα στη διάρκεια του κορυφώματος του Ψυχρού Πολέμου, όπου σημειώνονταν πως η αμερικανική κυβέρνηση προσπάθησε να δημιουργήσει ελλείψεις τροφίμων στην Κούβα με σκοπό να επιφέρουν πείνα και απόγνωση ανάμεσα στον κουβανικό πληθυσμό και να ενθαρρύνουν μια εξέγερση κατά του Κάστρο.

Συνεχίζοντας, εξέφρασε την ανησυχία του γύρω από τη νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ, σημειώνοντας και την έντονη υποστήριξη που πρόσφεραν οι ακροδεξιοί Κουβανοί φυγάδες προς τους ρεπουμπλικάνους στο Κογκρέσο και την κυβέρνηση Μπους.

Τα αμερικανικά μονοπωλιακά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, επισήμανε ο Γκαρθία, παρουσιάζουν μια παραποιημένη εικόνα της Κούβας, στερώντας έτσι τους Αμερικανούς από τη δυνατότητα να έχουν μια ισόρροπη εκτίμηση της σχέσης Κούβας - ΗΠΑ. Και κάλεσε τους ενδιαφερόμενους Αμερικανούς να ενημερώνονται και να εναντιώνονται στο εμπάργκο, μεταδίδοντας τις ανησυχίες τους στους αντιπροσώπους τους στο Κογκρέσο.

«Είναι ανάγκη ν' ακουστεί η δική σας φωνή», κατέληξε ο Γκαρθία, απευθυνόμενος προς τους Αμερικανούς πολίτες.