Το νερό μπήκε στ' αυλάκι! Το βεβαιώνει το «Βήμα» εκφράζοντας την ικανοποίηση της αστικής τάξης για το γεγονός ότι οι περικοπές δαπανών (δηλαδή δικαιωμάτων) και οι εισπράξεις (δηλαδή οι φόροι) καταγράφονται ήδη ως θετικό αποτέλεσμα στο κρατικό ταμείο. Γεγονός που επιτρέπει στο κράτος των καπιταλιστών να επαναχρηματοδοτήσει ένα νέο κύκλο κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Στο μεταξύ, η ζωή τραβάει το δρόμο της: Το καπιταλιστικό κέρδος αυξάνει και πληθαίνει με το αίμα των εργατών. Η πρώτη είδηση που μάθαμε ενώ δεν είχαν τελειώσει ακόμα οι γιορτινές μέρες ήταν για έναν εργάτη που χτες μέσα στη μαύρη νύχτα, στις 3.30 πρωινή, βρέθηκε βαριά τραυματισμένος στο ορυχείο της Μαυροπηγής δίπλα στον γιγάντιο εκσκαφέα Ε3. Σύμπτωση: Μια μέρα πριν είχαμε φιλοξενήσει στο πόρταλ «902.gr» ένα βίντεο που πήραμε από το «kozan.gr» με τις ευχές του συγκεκριμένου συνεργείου εργατών για «υγεία για όλους και δουλειά για τα παιδιά»...

Σε πείσμα όσων βλέπουν στα κυβερνητικά μέτρα κάτι πρόσκαιρο - άντε και κάτι λάθος που αφορά σε μια κακή διαχείριση, πρόβλημα που μπορεί να λυθεί με αλλαγές στα πρόσωπα των διαχειριστών και στο περίφημο «μείγμα πολιτικής», η ανάλυση των μέτρων αναδεικνύει μια καλά μελετημένη στρατηγική που είναι σε εξέλιξη κι έχει παρονομαστή όλων των μέτρων τα κέρδη για το κεφάλαιο, τις απώλειες για το λαό.

Το κλάμα που περισσεύει αυτές τις μέρες - για το «θάνατο του εμποράκου» και τη φοροληστεία - κρύβει το γεγονός ότι αυτές οι εξελίξεις είναι φυσιολογικές για το ίδιο το σύστημα που βασίζεται στο θάνατο του κάθε εμποράκου (αλλιώς, πώς θα γίνουν τα μονοπώλια του εμπορίου πιο ισχυρά μονοπώλια;) και στη μείωση της τιμής πώλησης της εργατικής δύναμης (η φοροληστεία είναι κι αυτή τρόπος αρπαγής του μισθού που τελικά αποδίδεται μέσα από τις κρατικές ενισχύσεις στον καπιταλιστή).

Για να επιστρέψουμε στο ...μέλλον, η είδηση είναι μία: Η επιστροφή της φυματίωσης - συνώνυμο της φτώχειας άλλοτε, στοιχείο - απόδειξη και σήμερα ότι ένα σύστημα που βασίζει την κερδοφορία των λίγων στην αρπαγή του παραγόμενου πλούτου από τους πολλούς, κουβαλάει μαζί του το θάνατο. Κι αυτό είναι στρατηγική επιλογή. Η εργατική δύναμη είναι αναλώσιμο εμπόρευμα.

Σ' αυτήν την προοπτική μπορείς να αντιπαραθέσεις μόνο μία επίσης συνολική στρατηγική. Αυτήν που προβλέπει την κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και ιδιοποίησης στα βασικά μέσα παραγωγής και οδηγεί στην απελευθέρωση των τεραστίων δυνατοτήτων των διαρκώς αναπτυσσόμενων παραγωγικών δυνάμεων.

Μ' αυτή τη στρατηγική το ΚΚΕ επιμένει να τα δίνει όλα για την οργάνωση της εργατικής τάξης, γεγονός που συγκεντρώνει τα πυρά όλων όσοι μανιασμένα πασχίζουν να δώσουν φιλί ζωής σ' ένα σύστημα που το ψυχορράγημά του απειλεί να το μετατρέψει σε τέλος της ανθρωπότητας. Το αντιδιαλεκτικό μιας τέτοιας απειλής προδιαγράφει και την ήττα τους. Και επειδή ανάμεσα στη σαπίλα του καπιταλισμού και την επαναστατική προοπτική δεν υπάρχει χώρος να σταθούν οι κομπογιαννίτες που πλασάρουν έναν ανθρώπινο καπιταλισμό, οι μάχες προβλέπονται οξύτατες και χωρίς ανάπαυλα.