Μια πρώτη παρατήρηση είναι ότι, δυστυχώς, η συντριπτική πλειοψηφία των σχετικών σχολίων, αρνητικών για το φαινόμενο του «σκεπτικισμού» των Ελλήνων πολιτών έναντι των ξένων, περιορίστηκε και περιορίζεται κυρίως στη διαπιστωτική προσέγγιση του προβλήματος. Ομως, το πρόβλημα της ξενοφοβίας είναι ένα από εκείνα τα προβλήματα όπου ισχύει κατ' εξοχήν η θέση του Μαρξ: Το ζητούμενο δεν είναι να ερμηνεύσουμε τον κόσμο, το ζητούμενο είναι να τον αλλάξουμε, έλεγε - δικαίως - ο Μαρξ.

* * *

Σε ό,τι μας αφορά δεν μπορούμε παρά να παρατηρήσουμε ότι - και στο πρόβλημα της ξενοφοβίας - ο νόμος που λέει ότι «το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι» για μια ακόμα φορά βρήκε την... εξαίρεσή του. Με άλλα λόγια, μπορεί «το ψάρι να βρωμάει από το κεφάλι», αλλά αυτή η γενική προσέγγιση φαίνεται ότι «παύει να ισχύει» όταν έχουμε να κάνουμε με ευαίσθητα θέματα, όπως ο ρατσισμός... Κυρίως «παύει να ισχύει» όταν πρόκειται να μπουν στο μικροσκόπιο της κριτικής οι συμπεριφορές και οι πολιτικές που ακολουθούν οι «κεφαλές» της κοινωνίας μας απέναντι σε αυτά τα ευαίσθητα ζητήματα...

* * *

α) Είναι ψέματα ότι για τον κεφαλαιούχο, για το αφεντικό, για τον καπιταλιστή, «καλός ξένος» είναι ο στυγνά εκμεταλλευόμενος μετανάστης που ζει σε καθεστώς ανασφάλιστης και «μαύρης εργασίας» και που, συνεπώς, του παρέχουν την άδεια να δουλεύει σαν σκλάβος, αλλά «απαγορεύεται να κυκλοφορεί μετά τη δύση του ήλιου»;

β) Είναι ψέματα ότι ο Ελληνας εργάτης «διδάσκεται» στους χώρους δουλιάς από τους κεφαλαιούχους ή στις ουρές των ανέργων, να αντιμετωπίζει τον ξένο εργάτη είτε σαν «εχθρό» είτε σαν άτομο «μειωμένων εργασιακών - και άρα και κοινωνικών - δικαιωμάτων»;

γ) Είναι ψέματα ότι η ελληνική κοινή γνώμη «εκπαιδεύεται» χρόνια τώρα στο ρατσισμό, βλέποντας τον ξένο σαν τον «υπάνθρωπο» που εκείνο που του «αξίζει» (!) είναι οι εκτεταμένες επιχειρήσεις-«σκούπα» της Αστυνομίας;

δ) Είναι ψέματα ότι η κυβέρνηση της χώρας εισάγει την έννοια «καλός πατριώτης ίσον χαφιές» (!) μέσω του νομοσχεδίου, που καλεί τους Ελληνες πολίτες να καταδίδουν μετανάστες όπου τους δουν;

ε) Είναι ψέματα ότι ο πρώτος πρωθυπουργός που απέδωσε ευθέως την ευθύνη για την εγκληματικότητα στους μετανάστες είναι ο κ. Σημίτης, με τις δηλώσεις του το καλοκαίρι του '99, όσο κι αν προσπαθεί έκτοτε να τις «μαζέψει»;

στ) Είναι ψέματα ότι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι ζουν στη χώρα σε συνθήκες παρανομίας, εγκαταλειμμένοι σε ένα καθεστώς εκμετάλλευσης, καθεστώς που αποτελεί το ιδανικότερο εκτροφείο της εγκληματικότητας και πεδίο για την άντληση από τον υπόκοσμο του «στρατού του»;

ζ) Είναι ψέματα ότι η δεύτερη σύλληψη του 16χρονου Αλβανόπουλου μετά τη νοσηλεία του στο νοσοκομείο (και αφού οι «λεβέντες» της Αστυνομίας του έβγαλαν προηγουμένως τη σπλήνα από το ξύλο στον Αγιο Στέφανο) έγινε κατ' εφαρμογή της εντολής του υπουργού Υγείας προς τα νοσοκομεία και τους γιατρούς να παραδίδουν στην Ασφάλεια τους μετανάστες που ζητούν ιατρική φροντίδα; Που σημαίνει ότι το «καλός πατριώτης ίσον χαφιές» βρίσκει εδώ τη συνέχειά του στο «καλός επιστήμονας, πάλι ο χαφιές»...

***

Αντί όμως για δηλώσεις και επετειακή επίδειξη κάλπικης «ευαισθησίας» άνευ αντικρίσματος, το προτιμότερο θα ήταν να ληφθούν μέτρα ένταξης αυτών των ανθρώπων στην ελληνική κοινωνία. Οχι «ενσωμάτωσης» και «απορρόφησης» των μεταναστών, όπως λένε οι «αντιρατσιστές» μας, αλλά μέτρα ισότιμης ένταξής τους στην κοινωνία.

Μόνο που αυτή η ανάγκη προσκρούει στο σκληρό πυρήνα του συστήματος. Και ο σκληρός πυρήνας είναι ο εκμεταλλευτικός χαρακτήρας του κοινωνικοοικονομικού συστήματος της χώρας. Τούτο λοιπόν είναι που πρέπει να αλλάξει, όσο κι αν δεν αρέσει σε όσους συνηθίζουν να μας αποκαλούν «δογματικούς»: Το σύστημα. Γιατί αν δεν αλλάξει, τότε ο φασισμός θα βρίσκει πάντα τρόπους να εκδηλώνεται. Προς όφελος των κυρίων που αποτελούν τις «κεφαλές» της κοινωνίας μας και που απλώς αρέσκονται να «διαπιστώνουν».