Η Αλέκα Παπαρήγα ζήτησε από τον Κ. Σημίτη να μη συμμετάσχει η Ελλάδα καθ' οιονδήποτε τρόπο σε καμία στρατιωτική δύναμη, όποια μορφή κι αν προσδοθεί σε αυτή, να μην υπάρξει καμία συμμετοχή στο παιχνίδι του πολέμου και της λείας σε βάρος άλλων λαών, ενώ τόνισε την επιτακτική ανάγκη του παμβαλκανικού λαϊκού αγώνα εναντίον όσων κυβερνήσεων στηρίζουν τα ΝΑΤΟικά σχέδια και την πολιτική της ΕΕ και με αίτημα αιχμής να φύγει το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια.

Αντιθέτως ο πρωθυπουργός - σύμφωνα με ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου - φρόντισε να διευκρινίσει πως οι πρωτοβουλίες της ελληνικής κυβέρνησης για... εξομάλυνση της κατάστασης κινούνται αποκλειστικά στα πλαίσια της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Ενημέρωσε επιπλέον την Αλ. Παπαρήγα για τις συνομιλίες του με τον Πρόεδρο της ΠΓΔ της Μακεδονίας.

Στο πνεύμα αυτό ο Κ. Σημίτης επιχείρησε να εμφανίσει την ΕΕ ως... εγγυητή της ειρήνης και της σταθερότητας. Αναφερόμενος στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για την ΠΓΔΜ είπε πως η ΕΕ στέλνει σαφές μήνυμα πως λογικές τετελεσμένων γεγονότων, σύγκρουσης, εθνικισμού και μεγαλοϊδεατισμού δεν είναι αποδεκτές... Παρέλειψε ωστόσο να αναφέρει πως το κοινό ανακοινωθέν της Στοκχόλμης περιλαμβάνει και μηνύματα - υποδείξεις προς τη γείτονα χώρα για «ουσιαστικές εσωτερικές μεταρρυθμίσεις με έμφαση στα δικαιώματα των μειονοτήτων»!

Ο πρωθυπουργός επανέλαβε και τα περί «αλληλεγγύης και βοήθειας της ΕΕ προς την ΠΓΔΜ», η οποία και «θα ενδυναμωθεί». Δε διευκρίνισε αν «βοήθεια» εννοείται και η στρατιωτική επέμβαση, πράγμα που καθόλου δεν αποκλείστηκε στη Σύνοδο της Στοκχόλμης. Τέλος, δεν παρέλειψε να προειδοποιήσει πως η ΕΕ έχει τον τρόπο της να οδηγήσει την ΠΓΔΜ στις «αγκάλες» της, λέγοντας: «Η ΕΕ έχει στα χέρια της ισχυρά κίνητρα (;) (οικονομικά και πολιτικά) που μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη του λαού της ΠΓΔΜ, στη συνεργασία των εθνοτήτων και τη δημιουργία μιας πολυεθνικής κοινωνίας και την πορεία της προς την Ευρώπη»! Τα περί ανάπτυξης του λαού, συνεργασίας κ.λπ. δεν είναι παρά προφάσεις εν αμαρτίαις. Το ζητούμενο είναι ένα: Η «πορεία προς την Ευρώπη» της γειτονικής χώρας και ποιο σωστά η χειραγώγησή της από την ΕΕ.

Τέλος σε ό,τι αφορά στο θέμα της ονομασίας, ο Κ. Σημίτης δήλωσε πως παραμένει σε εκκρεμότητα και διαμήνυσε στην πολιτική και πολιτειακή ηγεσία της Ελλάδας πως δε θα πρέπει να θεωρεί ότι «η ανάπτυξη των πολύ καλών διμερών σχέσεων ξεπερνά το θέμα του ονόματος. Αυτό παραμένει και πρέπει να υπάρξουν κάποιες κινήσεις από πλευράς τους».

Εξερχόμενη του Μεγάρου Μαξίμου, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα δήλωσε σχετικά με τη συνάντηση και τις εξελίξεις στη Βαλκανική:

«Ζητήσαμε τη συνάντηση αυτή για να ακούσουμε από τον ίδιο τον πρωθυπουργό την ενημέρωση γύρω από τις εξελίξεις στα Βαλκάνια και, βεβαίως, να πούμε τις συγκεκριμένες θέσεις μας. Παρά το γεγονός ότι τα γεγονότα δείχνουν πότε αύξηση πότε μείωση των εντάσεων, εμείς θεωρούμε ότι οι προϋποθέσεις για μια πολεμική ατμόσφαιρα και πολεμική κατάσταση στα Βαλκάνια παραμένουν και θεωρούμε ότι το επόμενο διάστημα, να σας πω και τα επόμενα χρόνια, αν δεν υπάρξει άρδην αλλαγή της κατάστασης, ο κίνδυνος πολεμικών συγκρούσεων και ενδεχομένως και ενός γενικευμένου πολέμου δεν είναι έξω από τις πραγματικές προβλέψεις.

Ιδιαίτερα σημειώσαμε στον πρωθυπουργό ότι όσο υπάρχει το ΝΑΤΟ και η ιμπεριαλιστική επέμβαση, ο κίνδυνος του πολέμου είναι παρών. Δεύτερο, δεν πρέπει να υποτιμηθούν και οι βλέψεις που αναπτύσσονται από την πλευρά των βαλκανικών κυβερνήσεων, οι οποίες προσπαθούν να πάρουν μέρος στο παιχνίδι στο πλευρό του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, ολοκληρώνοντας μάλιστα την εικόνα με αντιδραστικά μέτρα στο εσωτερικό. Οι βλέψεις των κυβερνήσεων είναι ένας πρόσθετος παράγοντας, που μπορεί να δημιουργήσει μια όξυνση και μια αναμέτρηση ανάμεσα στις ίδιες τις βαλκανικές χώρες. Βεβαίως, δεν μπορεί κανείς να μιλήσει με λεπτομέρειες πώς, πού, με ποιες αφορμές μπορούν να εκδηλωθούν αυτά τα γεγονότα, αλλά ως τάσεις υπάρχουν.

Από τον πρωθυπουργό ζητήσαμε να μη συμμετάσχει η Ελλάδα σε καμία στρατιωτική δύναμη, με φαντάρους, σε καμία στρατιωτική δύναμη, ούτε με τη μορφή της KFOR, ούτε με τη μορφή βαλκανικής ταξιαρχίας, ανοιχτής ή συγκαλυμμένης δύναμης που καθοδηγείται από το ΝΑΤΟ και παίζει το ρόλο του ΝΑΤΟ. Δε συμφωνούμε με την άποψη που λέει ότι όταν η Ελλάδα μένει απ' έξω, χάνει στα Βαλκάνια από άποψη ρόλου. Εμείς τέτοιο ρόλο παρέμβασης στα Βαλκάνια τον καταδικάζουμε και γενικά ο ελληνικός λαός πρέπει να ξέρει ότι δε θα εξασφαλίσει τα σύνορά του και τη σταθερότητά του συμμετέχοντας στο παιχνίδι του πολέμου και της λείας σε βάρος άλλων λαών.

Τέλος, με την ευκαιρία, θα ήθελα για άλλη μια φορά να τονίσουμε ότι από τη στιγμή που υπάρχει ένας τέτοιος συσχετισμός δύναμης στα Βαλκάνια, αυτό που έχει σημασία είναι ο παμβαλκανικός λαϊκός αγώνας. Οι βαλκανικοί λαοί πρέπει να σταθούν και κατά των κυβερνήσεών τους, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στηρίζουν τα ΝΑΤΟικά σχέδια και την πολιτική της ΕΕ, και από την άλλη μεριά βεβαίως το ακόμη πιο στενό σημείο επαφής είναι ο αγώνας για να φύγει το ΝΑΤΟ απ' τα Βαλκάνια».