Γεννήθηκε το 1919 στις Σέρρες από αγωνιστική, κομμουνιστική οικογένεια. Μαθήτρια οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ. Στο πανεπιστήμιο, στα χρόνια της κατοχής, οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ. Πιάστηκε από τους Γερμανούς κατακτητές, φυλακίστηκε και παρά τα σκληρά βασανιστήρια δεν πρόδωσε κανένα σύντροφό της, δε λύγισε. Καταδικάστηκε από γερμανικό δικαστήριο και δραπέτευσε το 1943, για να συνεχίσει τη δράση της μέσα από τον ΕΛΑΣ, στο τμήμα διαφώτισης της Οργάνωσης Μακεδονίας.

Με την απελευθέρωση, συνέχισε τη δράση μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ. Το αστικό κράτος τη συνέλαβε και την εξόρισε στο Τρίκερι, τη Μακρόνησο, τον Αϊ - Στράτη. Με την αποφυλάκισή της, το 1955 εντάχτηκε στον παράνομο μηχανισμό του Κόμματος στη Θεσσαλονίκη και από το 1958 συνέχισε τη δράση της μέσα από την ΕΔΑ. Πάλεψε σε όλες τις συνθήκες και από όποιο πόστο της χρέωσε το Κόμμα.

Με ανακοίνωσή της, η ΝΕ Κεντρικής - Ανατολικής Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ σημειώνει: «Η σ. Λίτσα αποτελεί παράδειγμα για όλους τους νέους αγωνιστές, για τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ.

Τα εβδομήντα πέντε (75) χρόνια της υπερενενηντάχρονης ζωής της μέσα από τις γραμμές του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, της ανιδιοτελούς και αταλάντευτης στάσης και δράσης της για τα συμφέροντα της Εργατικής Τάξης και των λαϊκών στρωμάτων δείχνουν το δρόμο, αποτελούν φωτεινό φάρο για την πορεία και τη δράση στις σημερινές συνθήκες της άγριας καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες για τους εργατοϋπάλληλους και το λαό της χώρας μας, για να ξημερώσει μια Ελλάδα Σοσιαλιστική».