Συμπόρευση με την απόφαση της συγκυβέρνησης για την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων αποτελεί η στάση του ΕΟΠΥΥ που συντάσσεται με την υπ' αριθμ. 4356/1980 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, σύμφωνα με την οποία, όπως αναφέρει σε ανακοίνωση του ο ΕΟΠΥΥ, «προστατεύεται και η ελευθερία των φαρμακοποιών να συνάπτουν ατομικές συμβάσεις με το Δημόσιο». «Συνεπώς, δεν αποτελεί πειθαρχικό παράπτωμα για τους φαρμακοποιούς, η παρά τις υποδείξεις του οικείου φαρμακευτικού Συλλόγου σύναψη ατομικών συμβάσεων» αναφέρει ο ΕΟΠΥΥ.

Ωστόσο όμως, η σύναψη Συλλογικής Σύμβασης του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου με τον ΕΟΠΥΥ είναι κατοχυρωμένη με νόμο, ο οποίος, ταυτόχρονα, απαγορεύει και τις ατομικές συμβάσεις.

Εν τω μεταξύ θολό παραμένει το τοπίο για τη χορήγηση -και της πιθανής συμμετοχής σε αυτά- των λεγόμενων ακριβών φαρμάκων μετά τις δηλώσεις του υπουργού και αναπληρωτή υπουργού Υγείας Αντρέα Λυκουρέντζου και Μάριου Σαλμά αντίστοιχα.

Μετά τις προχτεσινές δηλώσεις του αναπληρωτή υπουργού και χτεσινά δημοσιεύματα που στηρίχτηκαν σε αυτές, σύμφωνα με τις οποίες 600 απ' τα 900 φάρμακα θα μεταφερθούν στη θετική λίστα, ο Μάριος Σαλμάς σε γραπτή ανακοίνωσή του αναφέρει: «Ουδεμία μεταβολή στη μηδενική συμμετοχή του ασθενούς συμβαίνει για τα φάρμακα που εξαιρέθηκαν αυτής της λίστας και αυτό γιατί είναι φάρμακα που συνεχίζουν να χορηγούνται ενδονοσοκομειακά και ως εκ τούτου δεν έχει καμία συμμετοχή ο ασθενής». Επίσης, ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λυκουρέντζος, μιλώντας χτες στο «Real FM» είπε: «Δεν τίθεται θέμα μείωσης στη λίστα των ακριβών φαρμάκων, οι ασθενείς μπορούν να τα προμηθεύονται από τον ΕΟΠΥΥ, ή τα νοσοκομεία, αν δεν τα χορηγούν τα φαρμακεία».

Εύλογα λοιπόν τίθενται τα ερωτήματα: Από πού τελικά θα διατίθενται τα ακριβά φάρμακα; Τα νοσοκομεία, τον ΕΟΠΥΥ ή τα φαρμακεία; Και σε κάθε περίπτωση, θα ισχύει ή όχι κάποια συμμετοχή;