Οι βασικοί άξονες του διαγγέλματος της δεύτερης θητείας Ομπάμα ήταν τέσσερις:

Ο περιορισμός της οπλοκατοχής, με την προώθηση σειράς προεδρικών διαταγμάτων αλλά και νομοθετημένων που θα την αυστηροποιούν, μετά τα αλλεπάλληλα μακελειά στις ΗΠΑ - μέτρο που σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να λύσει το πρόβλημα όσο η κουλτούρα της βίας και του «τσαμπουκά» κυριαρχεί στην κοινωνία.

«Πράσινη οικονομία», ένα πεδίο διεξόδου για τη βαθύτατη κρίση που διέρχεται το καπιταλιστικό σύστημα. Ο πρόεδρος Ομπάμα τόνισε για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ όσον αφορά στην κλιματική αλλαγή και στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος, πως αποτελούν ανάγκη και ευκαιρία. Οι συνέπειες της στρεβλής και ασύδοτης καπιταλιστικής ανάπτυξης είναι απολύτως ορατές εντός της αμερικανικής επικράτειας και αποκαλύφτηκαν με την ένταση και τον πολλαπλασιασμό των ακραίων καιρικών φαινομένων που την πλήττουν με δριμύτητα τα τελευταία χρόνια.

Η «ευκαιρία» κατά τον πρόεδρο Ομπάμα, είναι ανάλογη με την ευκαιρία που παρείχε η «νέα οικονομία», των νέων τεχνολογιών του δείκτη NASDAQ, κατά τα χρόνια του πρώην προέδρου Μπιλ Κλίντον.

Η «ευκαιρία» των ανανεώσιμων πηγών και της πράσινης ενέργειας, που ενδιαφέρει τη μερίδα του κεφαλαίου που στήριξε τον Ομπάμα, είναι το νέο πεδίο για κερδοφορία, ιδιαίτερα σημαντικό στις συνθήκες της κρίσης. Αυτή η μερίδα των καπιταλιστών σπρώχνει το πολιτικό προσωπικό για τις αναγκαίες αναδιαρθρώσεις, αφού παρά την εξέλιξη σε διάφορους τομείς, η οικονομία των ΗΠΑ θεωρείται ως απολύτως εξαρτημένη από ένα εξαντλητικό για τις ενεργειακές πηγές οικονομικό μοντέλο, που βασίζεται ακόμη στην εκμετάλλευση των φθηνών ορυκτών καυσίμων. Ζήτημα που θεωρείται ως βασικό «μειονέκτημα» και πρόβλημα της μη ανταγωνιστικότητας των περισσότερων κλάδων της βιομηχανίας.

Μεταρρύθμιση του Μεταναστευτικού. Ενα ακόμη ακανθώδες ζήτημα και μία ακόμη «ευκαιρία». Ο αριθμός των μεταναστών χωρίς χαρτιά έχει μειωθεί σημαντικά από το 2008 που το είχε θέσει ως βασική προτεραιότητα, εξαιτίας της καπιταλιστικής κρίσης αλλά και των εκατοντάδων χιλιάδων απελάσεων ακόμη και μικρών παιδιών ή γονιών απομακρύνοντάς τους από τα παιδιά τους που έχουν γεννηθεί στις ΗΠΑ και είναι Αμερικανοί πολίτες. Το σκεπτικό που έχει εκθέσει ο πρόεδρος Ομπάμα σε πλείστες ομιλίες είναι απλό και σαφές. Οι μετανάστες είναι «μία θετική δύναμη για τις επιχειρήσεις και συστατικό της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας της χώρας μας», ενώ πολλάκις έχει δηλώσει ότι τα σύνορα των ΗΠΑ είναι ανοικτά για τους «καλούς και ειδικευμένους» καθώς αυτοί αποτελούν ουσιαστικά το καλύτερο και πλέον προσοδοφόρο ανθρώπινο δυναμικό προς εκμετάλλευση. Παράλληλα, καθ' όλη τη διάρκεια της τετραετίας, συνέχισε τη στρατιωτικοποίηση των συνόρων και αρνείται την ανάκληση ομοσπονδιακών προγραμμάτων επιβολής της τάξης που καταδιώκουν, φυλακίζουν, απελαύνουν μαζικά μετανάστες.

Στήριξη της μεσαίας τάξης, οικονομία και κυβέρνηση για όλους, ένα νέο «νιου ντιλ»: Ηταν ο βασικός άξονας που απασχολεί αποκλειστικά κάθε Αμερικανό εργαζόμενο και ο πρόεδρος Ομπάμα πρόσφερε ρητορικές κορόνες περί μίας οικονομίας και κυβέρνησης προς όφελος των «πολλών» και της μεσαίας τάξης, με την προώθηση ενός δημοσιονομικά δικαιότερου συστήματος υποτίθεται προς όφελος της μεσαίας τάξης, ωστόσο μέσω νέων αυξήσεων στη φορολογία σε συνδυασμό με περικοπές στις δημόσιες δαπάνες, κυρίως των προγραμμάτων περίθαλψης «Medicare» και «Mediacaid».

Ειδικά ως προς την υποτιθέμενη στήριξη της μεσαίας τάξης, υπερπροβάλλεται το νέο σχέδιο επενδύσεων στις υποδομές, στη μεταποίηση, που θα σημάνει νέα «ένεση» σε μονοπωλιακούς ομίλους που υποτίθεται θα συμβάλει και στη μείωση της ανεργίας. Επίσης προσφέρονται αφειδώς φοροελαφρύνσεις και φοροαπαλλαγές σε επιχειρήσεις και πολυεθνικές για την επιστροφή του κύκλου εργασιών τους στις ΗΠΑ, απευθυνόμενος και «στο πατριωτικό τους συναίσθημα»! Ειδικής μνείας χρήζουν και οι προειδοποιήσεις του προέδρου Ομπάμα προς τους Ρεπουμπλικανούς για πιθανό οικονομικό «χάος», εάν ως τα τέλη Φλεβάρη δεν έρθουν σε συμφωνία για αύξηση του ορίου δανεισμού, αφού εμπεριέχει το σκληρό πυρήνα της συμφωνίας τους για περικοπές κυρίως στα κοινωνικά προγράμματα.

Η στήριξη της μεσαίας τάξης είναι μία σειρά «πυροτεχνημάτων» και το μεγαλύτερο όλων, η σταδιακή αύξηση του κατώτατου ωρομισθίου από τα 7,25 δολάρια την ώρα στα 9 δολάρια μέχρι το 2015, υπό το σκεπτικό ότι θα μειωθεί αισθητά ο αριθμός των Αμερικανών που βρίσκονται στα επίπεδα της φτώχειας και θα ενισχυθεί δραστικά η αγοραστική δύναμη των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων σε συνδυασμό με το νέο σχέδιο επενδύσεων στις υποδομές, τη μεταποίηση και άλλους τομείς δίχως να επιβαρύνει «ούτε με ένα σεντ το έλλειμμα».

Πρόκειται για φενάκη. Η αύξηση των κατώτατου ωρομίσθιου ακόμη και εάν εγκριθεί δε θα πρόκειται για πραγματική αύξηση αλλά για «ψευδαίσθηση». Σύμφωνα με έκθεση του «Center for Economic and Policy Research» (CEPR), το κατώτατο ωρομίσθιο βάσει της παραγωγικότητας ήδη θα έπρεπε να είναι 16,54 δολάρια, ενώ «η αγοραστική δύναμη των κατώτερων αποδοχών έφτασε στην κορύφωσή της κατά τη δεκαετία του '60, όπου το κατώτατο ωρομίσθιο ισούνταν με 9,22 δολάρια με σημερινές τιμές».

Επί του πρακτέου το νέο «νιου ντιλ» του προέδρου Ομπάμα συνοψίζεται στις εκτιμήσεις των αναλυτών της Morgan Stanley στην έκθεσή τους προς τους πελάτες της ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες με τη βοήθεια ενός ανταγωνιστικού νομίσματος, του στάσιμου κόστους εργασίας και της φθηνής ενέργειας, είναι σε καλό δρόμο για να ανακτήσουν την εξουσία τους στις εξαγωγές και τις κατασκευές».

Στα πλαίσια της στήριξης της αμερικανικής οικονομίας ανακοίνωσε την έναρξη συνομιλιών μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΕ πάνω σε ένα υπερατλαντικό σύμφωνο ελεύθερου εμπορίου. Την αναγγελία Ομπάμα για την έναρξη συνομιλιών για τη δημιουργία ζώνης ελεύθερου εμπορίου ΕΕ και ΗΠΑ καλωσόρισε η ΕΕ που από την πλευρά της δήλωσε ότι οι συνομιλίες θα αρχίσουν περί τα τέλη Ιούνη. Πρόκειται για μία εξέλιξη που έχει δρομολογηθεί εδώ και μήνες και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού και σύμφωνα με πληροφορίες αποτελούσε επιδίωξη της καγκελαρίου Μέρκελ για μια πιθανή διέξοδο της καπιταλιστικής κρίσης, όπως αυτή εκδηλώνεται στην Ευρωζώνη. Δεν πρόκειται απλώς για επιθυμία των Ευρωπαίων αλλά και των ΗΠΑ για τη δημιουργία ενός «οικονομικού χώρου» καθώς η ζώνη μεταξύ άλλων έχει ως στόχο τη μείωση του κόστους των συναλλαγών ανάμεσα στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, που θα μπορέσει να αναχαιτίσει τη συνεχή ενίσχυση των αναδυόμενων οικονομιών και ειδικότερα της Κίνας, που είναι πια η μεγαλύτερη εμπορική δύναμη του πλανήτη.

Το «κερασάκι» του διαγγέλματος για την Κατάσταση του Εθνους ήταν ο δήθεν «τερματισμός του πολέμου για θέματα τρομοκρατίας». Ενας τερματισμός, εικονικός και επικοινωνιακός, καθώς δαπάνησε ολόκληρη την πρώτη τετραετή θητεία για την «αναδιάρθρωσή» του ώστε να μπορεί η πολεμική μηχανή των ΗΠΑ να συνεχίσει απρόσκοπτα την προάσπιση των συμφερόντων των μονοπωλίων της χώρας.

Απτό δείγμα αυτής της δημαγωγικής ρητορείας ήταν η προαναγγελία, για ευνόητους λόγους, της απόσυρσης 34.000 Αμερικανών στρατιωτών από το Αφγανιστάν, από τις αρχές του 2014. Ο Ομπάμα και ο Αφγανός πρόεδρος, Χαμίντ Καρζάι, το Γενάρη συμφώνησαν την επιτάχυνση της ανάληψης ευθύνης των πολεμικών επιχειρήσεων στο Αφγανιστάν από τις αφγανικές ένοπλες δυνάμεις, ωστόσο, όπως έχει διαμηνύσει ο Λευκός Οίκος, μετά την επίσημη ανακήρυξη του «τέλους» των πολεμικών επιχειρήσεων οι ΗΠΑ επιθυμούν την παραμονή τουλάχιστον 9.000 στρατιωτών... στο διηνεκές. Οσο για τις πραγματικές προθέσεις της αμερικανικής κυβέρνησης, λιγότερο από 24 ώρες οι αμερικανικές κατοχικές δυνάμεις στο Αφγανιστάν, πραγματοποίησαν επιχειρήσεις και βομβαρδισμούς στο ανατολικό Αφγανιστάν που είχαν ως αποτέλεσμα το θάνατο 10 αμάχων, μεταξύ αυτών πέντε παιδιών.

Επίσης, τόνισε κατά το διάγγελμά του ότι δεσμεύεται για τη στήριξη και την αρωγή της Λιβύης, της Υεμένης, της Σομαλίας και του Μάλι, προφανώς εννοώντας για την εντατικοποίηση των επιχειρήσεων των ειδικών μονάδων αλλά και τη διεύρυνση της «λίστας δολοφονιών» στη Βόρεια Αφρική και την περιοχή του Μαγκρέμπ. Εννοείται ότι επανέλαβε πως θα πράξει ό,τι είναι δυνατόν «ώστε να αποτρέψει το Ιράν να αποκτήσει πυρηνικά όπλα», ότι «θα ασκήσει ακόμη μεγαλύτερες πιέσεις στο συριακό καθεστώς». Τέλος, όπως προειδοποίησε με το γνωστό διαχρονικό κυνισμό του «παγκόσμιου χωροφύλακα» και του αποκλειστικού κατόχου πυρηνικής τεχνολογίας και όπλων, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους θα αναλάβουν «σθεναρή δράση» εναντίον της ΛΔ Κορέας μετά την πρόσφατη πυρηνική δοκιμή και προανήγγειλε την περαιτέρω ανάπτυξη της αντιβαλλιστικής ασπίδας «για να αντιμετωπιστούυν» δήθεν αυτές οι απειλές.