Ο δαίμων της πένας | ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ | ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Ο δαίμων της πένας

Ο δαίμων της πένας μου αγκύλωσε το χέρι και μου στέρησε την ευκαιρία να καλωσορίσω τη διπλανή και τόσο παραστατική στήλη, τον Τηλέπαθο. Πικρή η απουσία. Είναι μια στήλη που κυριολεκτικά χρειαζότανε. Πολύ ψητό και απεριόριστη θεματολογία γύρω από τα ιλαρά και ευτράπελα της μικρής οθόνης. Ισως θα μπορούσα να παραπονεθώ πως μπαίνουν και στα δικά μας χωράφια κριτικής και σχολιασμού, αλλά οι ορίζοντες είναι τόσο ανοιχτοί που όλοι οι καλοί χωράνε. Τα περιθώρια είναι αρκετά κι έχει «ψωμί» για όλους. Π.χ. όπως εκείνη η συγκινητική στιγμή της σατανίστριας Μαργέτη, που βγήκε από τη φυλακή με οκταήμερη άδεια κι όταν επέστρεψε, κατασυγκινημένα τα μικρόφωνα των καναλιών, σπεύδουν να την προϋπαντήσουν και να τη ρωτήσουν πώς πέρασε τις διακοπές της. Συγκλονιστικό θέμα, μη μου πείτε. Η διαδήλωση στην Αθήνα για το Ασφαλιστικό δεν ήταν είδηση. Ακρα του τάφου σιωπή!

* * *

Ο δαίμων της πένας μου αγκύλωσε το χέρι. «Πολύ ημάρτησες τέκνον μου - είπε το δαιμόνι - και πρέπει να τιμωρηθείς». «Μα τι έκανα, άγιο δαιμόνι», απολογούμαι. «Εσκέφθης το κακόν! Το μυαλό σου διαρκώς στριφογυρίζει στον αρχιεπίσκοπο». «Δεν είπα τίποτα το επιλήψιμον, άγιο δαιμόνι».

Αφοσιωμένος να υπηρετεί τον Χριστό, δεν αντελήφθη γύρω του πως ο Χριστός ξανασταυρώθηκε για πολλοστή φορά τις άγιες εκείνες μέρες της χουντοκρατίας. Φέρτε μου να πιω το ακριβότερο πιοτό και να υπογράψω για τις ταυτότητες.

«Εσκέφθηκα το κακόν και γι' άλλους, σεβαστόν μου δαιμόνι». «Τόσο το χειρότερο για σένα - απάντησε υπεροπτικά εκείνο -δίκαιη η τιμωρία».

«Να, έμεινα άναυδος από τη ρητορική και επιχειρηματολογική δεινότητα του κ. Λαλιώτη. Κακό είναι; Να προσπαθεί να πείσει πως ένα καινούριο αεροδρόμιο δεν μπορεί παρά να είναι ένα μοντέρνο και όχι απαρχαιωμένο αεροδρόμιο. Τέτοια η πειστικότης. Τόσο που το σαρδόνιο χαμόγελο της κας Μπακογιάννη διεθλάσθη σε εκατομμύρια ρυπογόνες σκόνες και συνετρίβη. Εργοστάσια παραγωγής λάσπης. Κατακεραυνώνει ο ένας τον άλλον. Ουδεμία έκπληξη. Στον ίδιο θεό πιστεύουν».

Για τις ουρές των συνταξιούχων στις τράπεζες τα προείπα ακόμα πριν συμβούν σε άρθρο μου στα «Διακριτικά» στις 22-7-2000 με τον τίτλο «Οχι άλλα βάσανα». Εχασαν το χάρτη της Γιουγκοσλαβίας κομμάτι κομμάτι κι ο πόλεμος είναι πάλι μπροστά στην πόρτα. Αποφάσισαν να κάνουν άλλον από την αρχή. Βρε πώς το 'παθε το ΚΚΕ και δικαιώθηκε!

* * *

Σύντροφε Χρήστο Σταμούλο, δεν μπόρεσα να σου γράψω δυο λέξεις. Εκανα τον πόνο φιλότιμο. Βαδίζαμε πλάι πλάι σε μια διαδήλωση. Εκανες χαρά μεγάλη σαν έμαθες ποιος είμαι. Για τον ίδιο στόχο αγωνιζόμαστε κι οι δυο από διαφορετικά μετερίζια. Πέταξες σαν αϊτός. Δυο βήματα εσύ, ένα εγώ, πού να σε προκάμω. «Ανθρωποι σαν και σένα, παλικάρια σαν και σένα, δεν πρέπει να πεθαίνουν ποτέ». Δε μ' άκουσε! Πήγε και πέθανε. Ενας γέρος σύντροφος μού κράτησε το χέρι. «Μη σκιάζεσαι - είπε - κι από πίσω άλλοι ακολουθούν». Στα λόγια τούτα βάζω χρώμα και πέταλα, τα κάνω γαρούφαλα και σε ραίνω σύντροφε... Καλό ταξίδι. Το χέρι μου παραμένει αγκυλωμένο!

Βασίλης ΛΙΟΓΚΑΡΗΣ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

Οσμή νέου σκανδάλου στην Ιταλία (2013-06-26 00:00:00.0)

ΑΤΙΤΛΟ (2010-05-28 00:00:00.0)

ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ (2010-02-18 00:00:00.0)

Αγαπημένε μου απεργοσπάστη! (2007-12-23 00:00:00.0)

Γκρεκάνικα έθιμα και τραγούδια (2006-08-06 00:00:00.0)

Προς ραβδούχους (1998-06-02 00:00:00.0)