Η Γερμανία βγαίνει ηττημένη από τον ιμπεριαλιστικό Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το Νοέμβρη του 1918 προηγήθηκε εξέγερση των ναυτών του γερμανικού στόλου στο Κίελο, με την καταλυτική επίδραση της Οκτωβριανής Επανάστασης και της επικράτησης της σοβιετικής εξουσίας. Τα επαναστατικά γεγονότα στη Γερμανία κράτησαν βασικά ως το Γενάρη του 1919 και έληξαν με ήττα της επανάστασης. Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα Γερμανίας πρωτοστάτησε στη δολοφονία των ηγετών της επανάστασης Καρλ Λίμπκνεχτ και Ρόζα Λούξεμπουργκ και στη σφαγή των εργατών.
Η ηγεσία όμως του ΚΚ Γερμανίας είχε αντιφατική πολιτική. Ταλαντευόταν ανάμεσα στην αναγκαιότητα οργάνωσης της εξέγερσης και στη συμμαχία με τους Σοσιαλδημοκράτες. Ετσι, ενώ αρχικά η κατεύθυνση της ΚΕ ήταν προσανατολισμένη στην οργάνωση εξεγέρσεων σε όλα τα μεγάλα βιομηχανικά κέντρα της Γερμανίας, η απόφαση αυτή, πάρθηκε στη συνέχεια πίσω. Οι εργάτες των ναυπηγείων του Αμβούργου είχαν αποφασίσει για ένοπλη εξέγερση ως αντιπερισπασμό, σε περίπτωση εισβολής της Ράιχσβερ (του γερμανικού στρατού) στη Σαξονία. Στις 23 του Οκτώβρη με την καθοδήγηση της Κομματικής Οργάνωσης του Αμβούργου και επικεφαλής τον Ερνστ Τέλμαν η εξέγερση ξεκίνησε. Το Αμβούργο ήταν η μοναδική πόλη που η εξέγερση προχώρησε... Στις 25 του Οκτώβρη, με αυστηρή πειθαρχία υποχώρησαν οι εξεγερμένοι από την ένοπλη πάλη συντεταγμένα.
Παρά την περίοδο της τρομοκρατίας που ακολούθησε και την απαγόρευση του ΚΚ Γερμανίας στις 23 του Νοέμβρη 1923, η θέληση της εργατικής τάξης δε λύγισε. Ο Τέλμαν έγραψε ότι η εξέγερση του Αμβούργου ήταν χίλιες φορές πιο καρποφόρα και πιο πολύτιμη για τους ταξικούς αγώνες, από μια υποχώρηση χωρίς να πέσει τουφεκιά...
Παίζουν: Γκίντερ Ζίμον, Καρλ - Πέτερ Μινέτι, Εριχ Φραντζ κ.ά.
Παραγωγή: Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία (1954).