Η αλλαγή προσανατολισμού της ΝΕ Ιωαννίνων στη δουλειά στον κλάδο, στα μεγάλα εργοστάσια, συνοδεύτηκε από μια σειρά πρακτικά μέτρα. Ξεκινήσαμε αυτή τη δουλειά τα προηγούμενα χρόνια έχοντας ξεκάθαρο, τουλάχιστον στο βασικό στελεχικό δυναμικό ότι είναι μια δουλειά που μπορεί να μη φέρει αποτελέσματα την επόμενη μέρα, αλλά αποτελεί παρακαταθήκη για την οικοδόμηση γερών κομματικών οργανώσεων σε αυτούς τους χώρους. Προχωρήσαμε αποφασιστικά στην αναδιάταξη με βάση τον κλάδο - χώρο δουλειάς, συνδυάσαμε τη δουλειά στον κλάδο με τη δουλειά στο χώρο κατοικίας κι ανοίξαμε τη δουλειά μας στα χωριά γύρω από τη ΒΙΠΕ που συγκεντρώνουν μεγάλο αριθμό βιομηχανικών εργατών.

Ιεραρχήσαμε τους εργασιακούς χώρους, όχι μόνο με βάση τον αριθμό των εργατών που απασχολούν, αλλά κυρίως με βάση τον κλάδο, το ρόλο που παίζουν στην οικονομία της χώρας, το ρόλο που θα παίξουν σε κρίσιμες φάσεις.

Είδαμε ειδικό σχέδιο με διάταξη δυνάμεων από το σύνολο της οργάνωσης συμπεριλαμβάνοντας και οπαδούς, ορίσαμε επικεφαλής και ομάδες ανά εργοστάσιο που στόχο θα είχαν την οικοδόμηση στα εργοστάσια αυτά.

Από αυτή τη δουλειά μετράμε μια σειρά θετικά βήματα. Γνωρίσαμε τι γίνεται σε μια σειρά χώρους που πριν δεν είχαμε εικόνα, αποκτήσαμε κρίκους που μπορούμε πια να τους εμπιστευτούμε για να ανοίξουμε ακόμη περισσότερο τη δουλειά μας. Φτιάξαμε πυρήνες - επιτροπές αγώνα, συγκρουστήκαμε με την εργοδοσία, αξιοποιήσαμε οξυμένα προβλήματα στην κατεύθυνση οργάνωσης της πάλης και ανάπτυξης αγώνων, όπως την απλήρωτη δουλειά, στρατολογήσαμε, αποκτήσαμε πείρα σχετικά με το πώς ξεκινώντας από το στήσιμο ενός επιχειρησιακού σωματείου σε ένα εργοστάσιο μπορούμε να στήσουμε κλαδικό σωματείο.

Είναι βήματα που παρόλο που είναι πίσω από τις ανάγκες, αναδεικνύουν τις δυνατότητες που προκύπτουν όταν παρεμβαίνουμε οργανωμένα και με σχέδιο. Σε αυτή την προσπάθεια μέτρησε στους εργάτες η επιβεβαίωση των θέσεων και των εκτιμήσεων του Κόμματος και η δυνατότητα να εξηγούμε πειστικά π.χ. ότι η αντιλαϊκή επίθεση δε θα είναι προσωρινή, ότι η οικονομική κρίση δεν είναι ελληνική ιδιαιτερότητα ή σε πιο προχωρημένο τμήμα εργατών η υπεροχή της δικής μας λύσης για τον κλάδο της βιομηχανίας τροφίμων, την αγροτική παραγωγή, την αξιοποίηση του νερού κλπ.

Αποτελέσματα αυτής της πολύμηνης δουλειάς είναι και οι πρόσφατες εξελίξεις στην «Πίνδο», το μεγαλύτερο εργοστάσιο της Ηπείρου με τους εργοδότες να είναι παράλληλα και μεγαλοπτηνοτρόφοι, όπου οι εργάτες παρέκαμψαν ουσιαστικά το εργοδοτικό σωματείο της ΠΑΣΚΕ, εξέλεξαν την επιτροπή αγώνα που αποτελούνταν από εργάτες των σφαγείων και άλλων πόστων με τη συνέχεια που όλοι γνωρίζουμε και από τις ανταποκρίσεις στο «Ριζοσπάστη» και στο πόρταλ, με την απόλυση της εργάτριας, τις κινητοποιήσεις που έγιναν.

Αποδεικνύεται ότι όταν σταθερά και στοχοπροσηλωμένα παρεμβαίνεις και κυρίως όταν οξύνεις την πολιτική πάλη, όταν δουλεύεις με σταθερότητα και επιμονή, τότε, έστω και αργά θα έχεις αποτελέσματα. Η πείρα δείχνει ότι δρώντας με επιμονή σε αυτές τις κατευθύνσεις, οι πολιτικοί δεσμοί μας βαθαίνουν με την εργατική τάξη, μπορούμε να έχουμε αποτελέσματα που καμία σχέση δεν έχουν με διάφορες ανοησίες που λένε διάφοροι δημοσιογράφοι ότι συμμαχούμε τάχα μόνο με τον εαυτό μας. Από τις εξελίξεις στην «Πίνδο» φάνηκε ότι με σταθερή πολιτική παρέμβαση, ακόμα κερδίζεις την εμπιστοσύνη των εργατών και σε κρίσιμες στιγμές που ανώριμες πολιτικά μάζες ξεσηκώνονται, θα μας εμπιστευτούν για να ηγηθούμε, να οργανώνουμε και να καθοδηγούμε τον αγώνα τους.