Εύσημα για τη μέχρι τώρα πορεία και «προτροπές» στη συγκυβέρνηση για την παραπέρα κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, δίνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μέσω της έκθεσης αξιολόγησης της ελληνικής οικονομίας.

Να «σπάσει το ταμπού για τις απολύσεις στο Δημόσιο», να προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις, η «ανακεφαλαιοποίηση» των τραπεζών, οι απελευθερώσεις των λεγόμενων «κλειστών επαγγελμάτων» συγκαταλέγονται στα «διαρθρωτικά μέτρα» που έχουν συναποφασίσει η συγκυβέρνηση και οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί και στα οποία εστιάζει η έκθεση του ΔΝΤ.

Ειδικότερα:

«Ανταγωνιστικότητα»: Διαπιστώνουν «πρόοδο στην αντιμετώπιση βαθιά ριζωμένων προβλημάτων» και ομολογούν ότι η «ύφεση», δηλαδή η όξυνση της καπιταλιστικής κρίσης, ήταν «πολύ βαθύτερη» από αυτήν που οι ίδιοι περίμεναν. Αποδίδουν εύσημα στη συγκυβέρνηση για τις «ριζικές μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας», που έχουν «βοηθήσει στον επαναπροσδιορισμό των ονομαστικών μισθών και της παραγωγικότητας σε επίπεδο επιχείρησης». Εκτιμούν ότι ο βαθμός χαμένης «ανταγωνιστικότητας» των μεγαλοεπιχειρηματιών, όπως μετράται σε κόστος εργασίας ανά μονάδα παραγωγής, έχει ανακτηθεί κατά τα 2/3 από το 2010.

Δημόσια διοίκηση: Τα «ταμπού ενάντια στις υποχρεωτικές απολύσεις πρέπει να ξεπεραστούν», σύμφωνα με το ΔΝΤ που σημειώνει ότι η επίτευξη του αντιλαϊκού στόχου για τη συρρίκνωση του αριθμού των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, «δεν είναι αξιόπιστη χωρίς τις περιορισμένες υποχρεωτικές απολύσεις».

«Φοροδιαφυγή»: Στο στόχαστρο μπαίνουν οι αυτοαπασχολούμενοι, τους οποίους και τσουβαλιάζουν μαζί με τους «πλούσιους», επιχειρώντας να τους αποδώσουν τα φαινόμενα της φοροδιαφυγής και την αναγκαιότητα για τα μέτρα διάλυσης μισθών, συντάξεων, κρατικών κονδυλίων και της διόγκωσης των φόρων.

«Απελευθερώσεις επαγγελμάτων»: Κάνουν λόγο για «αποτυχία» και για καθυστερήσεις στην «απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων και γενικότερα για το άνοιγμα του ανταγωνισμού».

Τράπεζες: Τη φάση της «ανακεφαλαιοποίησης» από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας θα πρέπει να ακολουθήσουν πολιτικές για την «πολύ γρήγορη εκ νέου ιδιωτικοποίηση» που αποτελεί «κρίσιμο στόχο της στρατηγικής για τον τραπεζικό τομέα». Ανησυχίες εκφράζονται για τα «μη εξυπηρετούμενα δάνεια» και για το ενδεχόμενο παραπέρα διόγκωσης. Σε αυτό το πλαίσιο εκφράζουν τη συμφωνία τους με την προωθούμενη από τη συγκυβέρνηση ρύθμιση τάχα για τη διευκόλυνση λαϊκών νοικοκυριών που βρίσκονται σε πλήρη αδυναμία αποπληρωμής. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ρύθμιση κομμένη και ραμμένη στα μέτρα και τις ανάγκες των τραπεζών.

«Διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις»: Η καπιταλιστική «ανάκαμψη θα πρέπει να οικοδομηθεί πρώτα και κύρια στην εμβάθυνση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων». Σε αυτό το πλαίσιο διαπιστώνουν ότι «πολλά περιουσιακά στοιχεία παραμένουν στο κράτος». Επιπρόσθετα, «καλωσορίζουν τη δέσμευση της κυβέρνησης για τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος» για τυχόν πρόσθετα μέτρα, με πρόσχημα τη «μείωση του κρατικού χρέους» στο 110% του ΑΕΠ μέχρι το 2022.

Το ΔΝΤ εμφανίζεται αντίθετο με τις προσπάθειες «τεχνικής ανάκαμψης», όπως με τη δημιουργία ελεύθερων φορολογικών ζωνών, λεγόμενες «αναπτυξιακές τράπεζες» και κρατικές επιδοτήσεις που στοχεύουν σε συγκεκριμένους τομείς.