Με την προτεινόμενη τροπολογία, «σπάει» η κρατική αποκλειστικότητα στους ενάλιους αρχαιολογικούς χώρους... καταρχήν, αφού, αν περάσει, θα δημιουργήσει πραγματικά τρομακτικό προηγούμενο για το σύνολο των αρχαιολογικών χώρων. Μέχρι τώρα, ο Ν. 3409/2005 για τις «Καταδύσεις αναψυχής» όριζε, ότι αυτή η υποβρύχια δραστηριότητα, που συνδέεται ευθέως με έναν από τους πλέον αναπτυσσόμενους τουριστικούς κλάδους, απαγορεύεται στους ενάλιους αρχαιολογικούς χώρους, οι οποίοι υπόκεινται στην αρχαιολογική νομοθεσία, για λόγους προστασίας τους.

Τώρα, με την τροπολογία που προστίθεται στον παραπάνω νόμο, δίνεται η δυνατότητα σύναψης «προγραμματικών συμβάσεων πολιτισμικής ανάπτυξης» κατ' εφαρμογή του νόμου για τον «Καλλικράτη», ακόμη και με «έργα, προγράμματα και υπηρεσίες πολιτιστικού χαρακτήρα εντός των επισκέψιμων ενάλιων αρχαιολογικών χώρων, τα ζητήματα οργάνωσης, διαχείρισης, επίβλεψης και εκμετάλλευσης των επιτρεπομένων στους χώρους αυτούς δραστηριοτήτων, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια»!

Αυτό σημαίνει ότι στη διαχείριση των ενάλιων αρχαιολογικών χώρων θα μπορούν να «χωθούν» από δημοτικές επιχειρήσεις... μέχρι και τράπεζες, σπάζοντας και στην πράξη την αρχή της αποκλειστικής ευθύνης του κράτους στην προστασία και διαχείριση της πολιτιστικής κληρονομιάς! Διότι, με το άρθρο 100 του 3852/2010 («Καλλικράτης») δίνεται η δυνατότητα σύναψης προγραμματικών συμβάσεων μεταξύ του Δημοσίου και φορέων, από επιχειρήσεις Δημοσίου ή Ιδιωτικού Δικαίου που συμμετέχουν δήμοι, «κοινωφελή ιδρύματα» κλπ... μέχρι τράπεζες και πιστωτικά ιδρύματα.

Θυμίζουμε ότι ο ενάλιος αρχαιολογικός πλούτος της Ελλάδας είναι τεράστιος σε μέγεθος και ποιότητα, ενώ διευρύνεται συνεχώς με νέα ευρήματα. Υπάρχουν, ήδη, πάνω από 50 κηρυγμένοι ενάλιοι αρχαιολογικοί χώροι, πάνω από 1.000 βεβαιωμένα στίγματα ναυαγίων και εκατοντάδες υπό διερεύνηση. Ωστόσο, το αστικό κράτος «φρόντισε» διαχρονικά ώστε και η Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων του ΥΠΠΟ να είναι αναντίστοιχη των απαιτήσεων αυτού του πλούτου. Είναι χαρακτηριστικό ότι για χρόνια είχαν σταματήσει ακόμη και οι καταδύσεις, αφού οι δύτες ήταν ανασφάλιστοι! Το επιστημονικό - καταδυτικό προσωπικό παραμένει τραγικά λιγοστό σε αριθμό, γεγονός που αντικειμενικά δεν μπορεί να καλυφθεί από τη γνωστή αυτοθυσία των εργαζομένων της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Ετσι, η Εφορεία Εναλίων αναγκάζεται να διενεργεί έρευνες με ιδιώτες και ξένα ινστιτούτα.