Καλοφτιαγμένο θρίλερ χτίζει με άψογη τεχνική και εξαίρετες ερμηνείες την ίντριγκα και την αγωνία, ακολουθώντας τους κανόνες του είδους χωρίς πλατειασμούς και ανατροπές. Αναπαράγει τη δυσοίωνη ατμόσφαιρα της ανθεκτικής σαν παγωμένο γυαλί νύχτας, με σκοτεινά εσωτερικά πλάνα, με ασυνήθιστες - και κάπου περίεργες - γωνίες λήψης, με το καδράρισμα των πλάνων, το μοντάζ, το ρυθμό, τη μουσική... Μέσα στην υγρή και σκοτεινή ατμόσφαιρα αρχίζει ένα διανοητικό παιχνίδι για δυνατούς πνευματικά παίκτες, με αφορμή τη δολοφονία μιας νεαρής σερβιτόρας. Ο καθηγητής κατακλύζεται εξαρχής από βάσιμες εμμονές ότι το φόνο διέπραξε ο ψυχοπαθής φοιτητής του, ανοίγει τα χαρτιά του και στοιχηματίζει με τον εαυτό του να το αποδείξει, κάνοντας κινήσεις που προκαλούν την απάντηση του φερόμενου ως δολοφόνου. Η ταινία περιορίζεται σε μια και μοναδική προοπτική, του καθηγητή. Αναρωτιέται, όμως, συνεχώς κανείς αν, η αντιπαράθεση των δύο ανταγωνιστών υφίσταται πραγματικά ή τη γέννησε το μυαλό του καθηγητή; Πάντως, η αφήγηση φρόντισε να μας μπάσει βαθιά στη λογική, τη σκέψη και τον χαρακτήρα του καθηγητή, τόσο που να σκεφτόμαστε με τον τρόπο που εκείνος σκέφτεται. Μερικές φορές μάλιστα πριν από αυτόν. Αυτή ήταν και η επιδίωξη της ταινίας.