Το έργο αφηγείται μια τραγική ερωτική ιστορία, με φόντο την ελληνική ύπαιθρο του 19ου αιώνα. Γράφτηκε το 1893 και πρωτοπαίχθηκε την ίδια χρονιά, στην Ακράτα, από ερασιτέχνες. Το 1894 παίχτηκε στην Αθήνα. Ακολούθησαν παρουσιάσεις του σε όλες τις μεγάλες και μικρές πόλεις του ελεύθερου και υπόδουλου Ελληνισμού. Ελληνικοί θίασοι το έπαιξαν στην Κωνσταντινούπολη. Το 1909, ο Αριστείδης Κυριακός το μετέγραψε σε μυθιστόρημα. Το 1915 κρίθηκε ως το προσφορότερο ελληνικό έργο για την πρώτη ελληνική ταινία. Μεγάλη επιτυχία σημείωσε και η μετασκευή του σε οπερέτα, που πρωτοπαρουσιάστηκε το 1936 στην Αλεξάνδρεια, από τον ιστορικό θίασο του Οικονόμου. Το 1938 Ελληνες αυτοεξόριστοι στο Παρίσι, το παρουσίασαν στο θέατρο «Champs Elysees» και η μεγάλη λαϊκή απήχησή του θεωρήθηκε μια μορφή διαμαρτυρίας ενάντια στη μεταξική δικτατορία. Το 1955 ξαναγυρίστηκε σε ταινία, η τεράστια επιτυχία της οποίας καθιέρωσε το δραματικό ειδύλλιο στον ελληνικό κινηματογράφο.