Δεν είναι καθόλου ασυνήθιστο φαινόμενο, στη διάρκεια προεκλογικών περιόδων, πολιτικοί ή και αρχηγοί κομμάτων να επισκέπτονται πόλεις ή περιοχές της χώρας, εκθέτοντας τις απόψεις τους στο λαό. Ομως, έχει μια ξεχωριστή σημασία ο τρόπος που πραγματοποιούνται αυτές οι επισκέψεις, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των περιοχών ή πόλεων και, κύρια, τι έχουν να πουν οι πολιτικοί αρχηγοί. Με αυτή την έννοια, θα έλεγα ότι η Πάτρα και ο Νομός Αχαΐας δε βρίσκονται στη «δόξα» τους (!) αυτή την περίοδο.

Πριν από τις γιορτές, μας επισκέφθηκε ο Κ. Καραμανλής. Τώρα έρχεται ο Κ. Σημίτης. Κατά «σύμπτωση», το κόμμα της ΝΔ έβαλε τα θεμέλια της καταστροφής της παραγωγικής βάσης της πόλης και το ΠΑΣΟΚ, με πρωθυπουργό τον Κ. Σημίτη, με συνέπεια και αναλγησία, συνέχισε και ολοκλήρωσε την καταστροφή.

Το πρώτο στοιχείο, που πραγματικά «βγάζει μάτι», είναι το θέμα της «πολιτικής» τους συμπεριφοράς. Ξεπερνώντας κάθε όριο πολιτικαντισμού και αναξιοπιστίας, ο μεν πρώτος προτείνει μιαν «άλλη πολιτική», η οποία, όμως, σε τίποτα απολύτως ιδεολογικά και πολιτικά δε διαφέρει από αυτήν του Κ. Σημίτη. Αιχμή της πρότασής του, η διαπλοκή συμφερόντων, παραβλέποντας, όμως, ότι δικοί του υποστηρικτές είναι χωμένοι μέχρι το λαιμό σ' αυτό το πολιτικο-οικονομικό σύμπλεγμα, που διαφεντεύει τη ρημαγμένη Πάτρα. Ο δε πρωθυπουργός, που, ενώ σε όλα τα κανάλια δηλώνει ότι «το μόνο που δε σκέπτεται είναι οι εκλογές», από την άλλη, έχει πάρει μπροστά τις ρούγες και τους δρόμους, χρησιμοποιώντας τους γνωστούς μηχανισμούς για τα ταξίματα, τους εκβιασμούς, την εξαγορά με αληθινά «εκσυγχρονισμένο» τρόπο.

Ας δούμε, όμως, σε ποια πόλη και ποιο νομό έρχεται ο Κ. Σημίτης.

ΟΝομός Αχαΐας, ο νομός των Προέδρων της Δημοκρατίας, των πρωθυπουργών και των υπουργών, τα τελευταία 15-20 χρόνια, δεν είδε έστω μια επενδυτική πρωτοβουλία της κυβέρνησης. Ο πρωτογενής και δευτερογενής τομέας έχουν γίνει βορά των κερδοσκόπων. Η Πάτρα, το άλλοτε οικονομικό και διοικητικό κέντρο της Δυτικής Ελλάδας, έχει γίνει σκιά του παλιού εαυτού της. Το κλείσιμο μεγάλων βιομηχανιών και πολλών βιοτεχνιών, διά χειρός Σημίτη, εκτόξευσε την ανεργία στα ύψη. Ενας στους τρεις του ενεργού πληθυσμού είναι άνεργος. Πλήθος νοικοκυριών που ζούσαν από τις βιομηχανίες (όχι σαν εργαζόμενοι) βρέθηκαν στον αέρα. Λόγω της ανεργίας, τα κοινωνικά προβλήματα και με τη μορφή του κοινωνικού παραβατισμού έχουν διογκωθεί επικίνδυνα.

Σ' αυτήν την πόλη, εδώ και 20 χρόνια, δεν έχει γίνει ούτε ένα έργο υποδομής. Τα λεγόμενα «μεγάλα έργα» έχουν καταντήσει «γεφύρια της Αρτας» και, συγχρόνως, πηγή πλουτισμού των μεγαλοεργοληπτών δημοσίων έργων! Σ' αυτή την Πάτρα, τα τελευταία 15 χρόνια, δεν έχει επιλυθεί ΟΥΤΕ ΕΝΑ από τα προβλήματά της. Απλά, τα πάντα επιδεινώνονται, χειροτερεύουν. Τα προβλήματα ποιότητας ζωής έχουν φθάσει στο κατακόρυφο: Το κυκλοφοριακό, ο πατραϊκός «βούρκος» και τόσα άλλα. Οι εργατοσυνοικίες και οι προσφυγικοί συνοικισμοί έχουν μείνει δεκαετίες πίσω. Κι όμως! Σ' αυτήν την πόλη των τεράστιων προβλημάτων, της ανεργίας, της ανέχειας, το 1995 οι καταθέσεις Πατρινών στις τράπεζες ήταν 230 δισ., το 1997 έγιναν 500 δισ., τώρα πρέπει να έχουν φθάσει το 1 τρισ.!!!

Επόμενα, ο Κ. Σημίτης επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος για να δει τα αποτελέσματα της πολιτικής του. Ποιους θα συναντήσει στην Πάτρα; Ολους εκείνους που βολεύονται από την πολιτική του. Δε θέλει και δεν μπορεί να έχει επικοινωνία με τον κόσμο της ανεργίας, της υποαπασχόλησης και της αγροτιάς, που υποφέρει από τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της κυβέρνησής του.