Τα ΕΑΣ ήταν προγραμμένα εδώ και χρόνια και από τη ΝΔ και από το ΠΑΣΟΚ, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για επιχείρηση στρατηγικού χαρακτήρα. Μία επιχείρηση με υψηλές παραγωγικές δυνατότητες που υποβαθμίστηκε, υπονομεύτηκε, μετατράπηκε σε φέουδο των μπλε και πράσινων κυβερνώντων. Μια επιχείρηση που οι εργαζόμενοι γνώρισαν το αποκρουστικό πρόσωπο του κράτους - εργοδότη.

Τα «Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα» είναι ένας ενιαίος όμιλος επιχειρήσεων που δημιουργήθηκε το 2004, μετά από τη συνένωση δύο ιστορικά σημαντικών επιχειρήσεων. Της ΠΥΡΚΑΛ και της ΕΒΟ. Η επιχείρηση απαξιώνεται συστηματικά, εξαιτίας της επιλογής των κυβερνώντων να αποκλείουν τις μονάδες της από παραγγελίες στρατιωτικού υλικού. Το προσωπικό που απασχολούνταν πριν εκδηλωθεί ανοιχτά η πολιτική υπονόμευσης της εταιρείας, με στόχο να κερδίζουν οι ιδιώτες ανταγωνιστές, είχε φτάσει τις 7.000.

Από τα τέλη του 2006, το ΚΚΕ είχε καταγγείλει στη Βουλή την άρνηση της ΝΔ να δώσει παραγγελίες του υπουργείου Αμυνας στην ΕΑΣ, παραγγελίες που ξεπερνούσαν τις 500 χιλιάδες ευρώ και είχαν προστιθέμενη αξία που ξεπερνούσε το 40 και 50%!

Ακόμα και το 2010, όταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κοπτόταν δήθεν για τη συγκράτηση του κρατικού χρέους, με ειδικές αποφάσεις εξαίρεσε τα ΕΑΣ από την παραγγελία 120 αρμάτων, τη μεγάλη «παρτίδα» καταστροφής πυρομαχικών, την κατασκευή 16.000 βλημάτων, την προμήθεια 4.000 αλεξίσφαιρων γιλέκων κ.λπ.

Σήμερα, εργάζονται περίπου 970 εργαζόμενοι διαφόρων ειδικοτήτων.

Οι δραστηριότητες της ΕΑΣ περνάνε μέσα από δύο κύρια τομείς λειτουργίας, τον Αμυντικό τομέα και τον τομέα των Εμπορικών Δραστηριοτήτων, ενώ ταυτόχρονα έχει τρεις θυγατρικές εταιρείες. Αυτές είναι:

1) Η «Μεταλλουργική Βιομηχανία Ηπείρου», η οποία κατασκευάζει είδη από χαλκό και κράματα χαλκού, όπως δίσκους, φύλλα και ταινίες χαλκού για το ελεύθερο εμπόριο, ποτηράκια (κυάθια) για βολίδες και κάλυκες πυρομαχικών, αλλά και κέρματα νομισμάτων διαφόρων τύπων.

2) Η «Ηλεκτρομηχανική Κύμης», που παράγει προϊόντα για ατομική προστασία, όπως αλεξίσφαιρα γιλέκα, στολές NBC, αλεξίσφαιρες ασπίδες και κράνη καθώς και στολές διαφόρων τύπων.

3) Η «LT-PYRKAL cjsc», που δραστηριοποιείται στην κατασκευή κρυστάλλων Laser και εξαρτημάτων για συστήματα Laser.

Η παραγωγική δυναμικότητα των ΕΑΣ, δηλαδή αυτό που μπορεί να παραχθεί από τα μέσα παραγωγής που διαθέτουν, στηρίζεται στη λειτουργία πέντε εργοστασιακών συγκροτημάτων, μηχανουργείων, ερευνητικών γραφείων κ.λπ., που βρίσκονται στον Υμηττό, στο Λαύριο, στο Αίγιο, στην Ελευσίνα, στη Μάνδρα Αττικής, στην Κύμη και στο Κεφαλόβρυσο Πωγωνίου Ιωαννίνων.

Η άλλη πλευρά του ζητήματος είναι ότι ακόμα και αν οι παραγγελίες στρατιωτικού υλικού από το Δημόσιο δε φτάνουν, για να καλύψουν τις παραγωγικές δυνατότητες της επιχείρησης, αυτή η ίδια η επιχείρηση, οι άνθρωποι που εργάζονται εκεί με την υπάρχουσα υποδομή, μπορεί εύκολα να αναπροσανατολίσει την παραγωγή της σε διάφορα εμπορικά είδη. Είναι ενδεικτικό ότι, όπως βεβαιώνουν και οι εργαζόμενοι της εταιρείας, οι μονάδες του ομίλου:

• Συμμετείχαν στα μεγάλα έργα της ΔΕΗ.
• Παρήγαγαν, μελετούσαν και κατασκεύαζαν όλον τον εξοπλισμό των ορυχείων.
• Εφτιαξαν τη βυθιζόμενη γέφυρα στον Ισθμό της Κορίνθου.
• Παρήγαγαν ταινιοδρόμους, αποθέτες, εκσκαφείς, μειωτήρες κ.λπ.
• Κάποια εποχή παρήγαγαν τις πετρελαιομηχανές ΦΑΡΙΜΑΝ.
• Διέθεταν τεχνογνωσία για μελέτη και κατασκευή ανεμογεννητριών.
• Κάτω από ορισμένες συνθήκες θα μπορούσαν να παράξουν ακόμα και ιατρικά μηχανήματα, όπως εξαρτήματα μηχανημάτων αιμοκάθαρσης.
• Το τμήμα μεταλλικών κατασκευών, θα μπορούσε να κατασκευάζει ακόμα και γέφυρες.

Με δυο λόγια, όταν μιλάμε για τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, εννοούμε μια σειρά ολοκληρωμένες παραγωγικές μονάδες, που κάτω από διαφορετικές προϋποθέσεις και στα πλαίσια μιας ανάπτυξης προς όφελος του λαού, θα μπορούσαν να έχουν σημαντική συνεισφορά στην πολιτική ικανοποίησης των αναγκών των εργαζομένων. Οι κομμουνιστές ποτέ δεν έκρυψαν την άποψή τους. Οταν μιλάμε για τον εργάτη και την εργασία του, τα παραγωγικά μέσα και τη διαδικασία της παραγωγής, τη βιομηχανική μονάδα και τα αποτελέσματά της, μιλάμε για την, εν δυνάμει, παραγωγή κοινωνικού πλούτου, ο οποίος στα χέρια των παραγωγών του αποτελεί όπλο, εφόδιο και μέσο για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής της εργατικής τάξης και των εργαζομένων συνολικά.