Τη λήψη μέτρων για την εξασφάλιση πλήρους και δωρεάν δημόσιας ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης για όλους τους ανασφάλιστους πολίτες ζήτησε χτες ο βουλευτής του ΚΚΕ Σπ. Χαλβατζής με Επίκαιρη Ερώτηση, αλλά ο υπουργός Υγείας Α. Γεωργιάδης απαντώντας ισχυρίστηκε προκλητικά ότι η Ερώτηση έχει «ένα τεράστιο φορτίο λαϊκισμού».

Αναπτύσσοντας την Ερώτηση ο Σπ. Χαλβατζής τόνισε ότι υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες, νέοι που δεν έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη χωρίς να έχουν καμία προσωπική ευθύνη. Είναι, είπε, άνεργοι που εξαναγκάζονται να δουλεύουν «μαύρη εργασία» χωρίς ένσημα, είναι αυτοαπασχολούμενοι που δεν έχουν να πληρώσουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές, είναι άνθρωποι που δεν μπορούν να επιβιώσουν.

Αναφερόμενος στο «εισιτήριο ελεύθερης πρόσβασης» για ανασφάλιστους σε υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας Υγείας που εξήγγειλε η κυβέρνηση, τόνισε ότι αποτελεί κοροϊδία αφού αφορά ένα πολύ μικρό αριθμό ανασφάλιστων και για περιορισμένο χρόνο με ένα ελάχιστο πακέτο εξετάσεων, δεν καλύπτει φάρμακα, νοσηλεία, τοκετούς και θεραπείες.

Στην απάντησή του ο Α. Γεωργιάδης χαρακτήρισε λάθος του ΚΚΕ την πρόταση για καθολική και δωρεάν πρόσβαση όλων των πολιτών σε υπηρεσίες Υγείας, άσχετα αν έχουν να πληρώσουν ή όχι αφού, όπως ισχυρίστηκε, δεν υπάρχουν λεφτά για κάτι τέτοιο.

Προκλητικά είπε ότι η συγκεκριμένη πρόταση «έχει ένα τεράστιο φορτίο λαϊκισμού» και χρησιμοποιώντας την τεράστια ανάγκη στην οποία έχουν βρεθεί οι ανασφάλιστοι προσπάθησε να χρησιμοποιήσει υπέρ της κυβερνητικής πολιτικής το γεγονός ότι έχουν κατατεθεί 40.000 αιτήσεις για το «εισιτήριο ελεύθερης πρόσβασης» σε υπηρεσίες πρωτοβάθμιας Υγείας, από τις οποίες όμως, έχουν δοθεί μόνο 15.000 εισιτήρια.

Προσπερνώντας το γεγονός ότι 3 εκατομμύρια άνθρωποι ήδη δεν έχουν υγειονομική κάλυψη, είπε ότι το υπουργείο θα παρέχει περίπου 900.000 δωρεάν φάρμακα τον χρόνο σε ανασφάλιστους και άπορους πολίτες, ποσό που επίσης αμφισβητείται.

Στην παρέμβασή του ο Σπ. Χαλβατζής τόνισε απαντώντας στον υπουργό:

«Είναι λαϊκισμός όταν ζητάμε να καλυφθούν οι ανάγκες των ανασφάλιστων, όταν ζητάμε να καλυφθούν οι ανάγκες θεραπείας αυτών οι οποίοι πάσχουν;».

Για το εάν υπάρχουν ή όχι λεφτά υπογράμμισε ότι στον τόπο υπάρχει πλούτος από την δουλειά των εργαζομένων ο οποίος συσσωρεύεται στα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Λεφτά υπάρχουν και κάθε μέρα αυτό φαίνεται από τους ισολογισμούς ανώνυμων εταιρειών, τραπεζών, εφοπλιστών και βιομηχάνων αλλά όλα αυτά τα ποσά δε φορολογούνται.

Οι ανάγκες, κατέληξε, του λαού για πρόληψη, για θεραπεία, για αποκατάσταση πρέπει να χρηματοδοτούνται και να παρέχονται από κράτος δωρεάν ανεξάρτητα από την εργασιακή, ασφαλιστική κατάσταση, ανεξάρτητα από καταγωγή, φύλο, εθνικότητα και θρησκεία και τόνισε:

«Η ανάγκη των ασθενών είναι ανάγκη. Πώς να το κάνουμε δηλαδή; Θα αφήσουμε τον κόσμο να πεθαίνει στο δρόμο; Θα τους παρέχουμε κάποια φάρμακα, πολλές φορές και ληγμένα όπως καταγγέλθηκε κατά καιρούς; Θα αφήσουμε τον κόσμο να πεθάνει; Ναι, έχει χρέος το κράτος να καλύψει αυτές τις ανάγκες».