Συνδικαλιστές, εκπρόσωποι υπουργείων, διεθνούς βεληνεκούς εργατοπατέρες και άνθρωποι της ΕΕ, που βγάζουν φλύκταινες όταν ακούνε το σύνθημα «Εργάτη μπορείς χωρίς αφεντιά», εμφανίστηκαν χτες να καλούν τους εργάτες να λειτουργήσουν μόνοι τους τα εργοστάσια. Συνέβη σε ημερίδα του ΚΑΝΕΠ (Κέντρο Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής) της ΓΣΕΕ για τη «δημιουργία απασχόλησης μέσω των συνεταιρισμών και της κοινωνικής οικονομίας». Εκπρόσωποι της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας και του Διεθνούς Οργανισμού Συνεταιρισμών προσφέρουν εργαλεία και τεχνογνωσία σε υπαλλήλους των υπουργείων Οικονομικών και Εργασίας, συνδικαλιστές και επιστημονικούς συνεργάτες της ΓΣΕΕ, με στόχο να πειστούν οι εργάτες ότι άμα γίνουν συνεταιρισμένοι καπιταλιστές θα έχουν λύσει το πρόβλημά τους.

Εξ αρχής έγινε φανερό πως καλούν τους εργαζόμενους να γίνουν «αφεντικά» τέτοια που να μπορούν να ανταγωνίζονται άλλα αφεντικά με εργαζόμενους. Και όποιος επιβιώσει. Εκπρόσωποι του Εργατικού Κέντρου Ελευσίνας χαρακτήρισαν την αυτοδιαχείριση εργοστασίων και το συνεταιρισμό μια ελπίδα. Προσπέρασαν το γεγονός ότι αυτήν την ώρα ένα ναυπηγείο - κολοσσός, ο Σκαραμαγκάς, δεν μπορεί να χτίσει ούτε βάρκα γιατί αυτό το απαγορεύει η ΕΕ. Και δεν είπαν λέξη για το γεγονός ότι ακόμα κι αν ξεπεραστεί ο σκόπελος της ΕΕ (πώς, χωρίς έξοδο από την ΕΕ;), οι «συνεταιρισμένοι» εργάτες των ναυπηγείων θα πρέπει να βγουν στο ανταγωνιστικό πέλαγος των μονοπωλίων του κλάδου για να εξασφαλίσουν πριν απ' όλα φτηνές πρώτες ύλες (που τις ελέγχουν τα μονοπώλια) και αφού αυτοδεσμευτούν ότι θα δουλεύουν ήλιο με ήλιο, θα πρέπει να εξασφαλίσουν τόσο εξευτελισμένα μεροκάματα που θα 'χει χάσει κάθε νόημα ακόμα και ο όρος «μισθωτή σκλαβιά», για να ελπίζουν στη συνέχεια ότι θα βγουν και στην αγορά με την πιθανότητα να βρουν και παραγγελίες.

Πρόσθετα, αυτοί που πλασάρουν το συνεταιρισμένο καπιταλισμό κρύβουν ότι στο εργοστάσιο του συνεταιρισμού, δουλεύοντας μέσα στον καπιταλισμό και που άρα για να επιβιώσει πρέπει να είναι ανταγωνιστικό, είναι υποχρεωτική η εκμετάλλευση των εργατών του. Ουσιαστικά μιλούν για μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις όπου κάποιοι εργαζόμενοι, αν τα καταφέρουν, θα γίνουν αφεντικά και θα προσλαμβάνουν άλλους εργάτες με τσακισμένα εργασιακά δικαιώματα. Διαφορετικά, το εγχείρημα είναι θνησιγενές. Το παράδειγμα στη χώρα μας, η ΒΙΟΜΕ, όπου πείστηκε μια ομάδα εργαζομένων πως χωρίς να έχει καν την παραγωγή στα χέρια της, με το να πουλήσει μερικά σαπούνια από το στοκ, αυτό είναι αυτοδιαχείριση του εργοστασίου, την ώρα που ήδη έχουν χάσει ακόμα και τα ποσά της αποζημίωσής τους που τα έβαλαν ως κεφάλαιο της «αυτοδιαχείρισης», και τώρα βρίσκονται σε απελπισία αφού δεν μπορούν να λειτουργήσουν το εργοστάσιο, δείχνει το μέγεθος της τραγωδίας στην οποία οδηγούν τους εργάτες.