Ταινία, που δικαίως βραβεύτηκε με τη «Χρυσή Αρκτο» καλύτερης ταινίας και το βραβείο FIPRESCI στο φετινό φεστιβάλ του Βερολίνου, και εστιάζει στη σχέση μιας αστής μητέρας με τον 34χρονο μοναχογιό της, ο οποίος ένα βράδυ προκάλεσε θανατηφόρο αυτοκινητικό δυστύχημα, παρασύροντας ένα 14χρονο αγόρι από τις φτωχές περιοχές που διέσχιζε τον αυτοκινητόδρομο. Η ταινία σε όλο της το μήκος και πλάτος ασχολείται με τη αστή μητέρα -μια γυναίκα με υψηλές κοινωνικές και πολιτικές γνωριμίες- που προσπαθεί να απαλλάξει από την κατηγορία της ανθρωποκτονίας εξ αμελείας το γιο της χρησιμοποιώντας -με κυνική αλαζονεία- όλα τα θεμιτά, αλλά κυρίως αθέμιτα μέσα.

Η ταινία του Νέτζερ που πάλλεται από ένταση, αποκαλύπτει, σε πρώτο επίπεδο, τη χυδαιότητα και την υποκρισία της κυρίαρχης τάξης, θέση που δεν έχει ανάγκη από σκηνοθετικές δεξιοτεχνίες ώστε να γίνει όχημα η ιδέα. Η σκηνοθεσία είναι «στεγνή» και επικεντρωμένη στο μικρόκοσμο της 60χρονης μητέρας του θύτη Κορνέλια (εκπληκτική όντως η ερμηνεία της Λουμινίτσα Γκεοργκίου) και στη διάτρητη από μικροπρεπείς ίντριγκες -που η ίδια θεωρεί αυτονόητες- και υπεκφυγές, καθημερινότητά της. Κι όλ' αυτά, γιατί η κοινωνική της θέση, της επιτρέπει να τα κάνει...

Η ρουμάνικη αυτή ταινία που χλευάζει την «ισότητα των πολιτών» στην αστική δημοκρατία, είναι ένα ολοκληρωμένο έργο, ισορροπημένο και ιδιαίτερα ενδιαφέρον, που παίζει με την αργή ανάπτυξη του πάθους και της δραματικότητας. Στο πλαίσιο της σάπιας από διαφθορά καπιταλιστικής κοινωνίας, μπαίνει στο μικροσκόπιο η οικουμενική φιγούρα της μητέρας, μέσα από δύο μάνες που έχασαν τα παιδιά τους. Η αστή μάνα «χάνει» το γιο της που τον θεωρεί ιδιοκτησία της και η φτωχή μάνα χάνει όντως το παιδί της που παθαίνει από το καπρίτσιο του πλούσιου με «Audi» να προσπεράσει μια «Mercedes» με 140 χλμ./ώρα.

Μετά το διάλειμμα η ταινία μοιάζει να αλλάζει πορεία. Χάνει τον έντονα κοινωνικό της χαρακτήρα και μπαίνει σε πιο προσωπικές ατραπούς για να μπορέσει μέσα από ένα απρόσμενο φινάλε που αδυνατίζει όλο το εγχείρημα, να μπει σε οικουμενικά θέματα του τύπου: συγχώρεση, αποδοχή, κατανόηση...

Πρόκειται για ένα σινεμά θεοζώντανης, καταπληκτικής γραφής που πατά στη συμβατική έκφραση για να απογειωθεί... παρά το γεγονός ότι η κάμερα στον ώμο που κινείται με γρήγορους ρυθμούς και το απότομο, αποφασιστικό μοντάζ, λίγο ...ζαλίζει. Μη τη χάσετε!

Παίζουν: Λουμινίτσα Γκεοργκίου, Μπόγκνταν Ντουμίτρας, Ιλινκα Γκόια, κ.ά.

Παραγωγή: ΡΟΥΜΑΝΙΑ (2013)