Η «Γκόλφω» του Σπυρίδωνος Περεσιάδου, μετακομίζει, από σήμερα, στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Σκηνοθεσία: Νίκος Καραθάνος. Σκηνικά - Κοστούμια: Ελλη Παπαγεωργακοπούλου. Μουσική: Αγγελος Τριανταφύλλου. Κίνηση: Αμάλια Μπένετ. Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος. Επεξεργασία κειμένου: Γιούλα Μπούνταλη. Διανομή: Γκόλφω: Εύη Σαουλίδου / Λυδία Φωτοπούλου / Αλίκη Αλεξανδράκη. Τάσος: Χάρης Φραγκούλης / Νίκος Καραθάνος / Γιάννης Βογιατζής. Σταυρούλα (κόρη του Ζήση): Μαρία Διακοπαναγιώτη. Δήμος (εξάδελφος της Γκόλφως): Γιάννης Κότσιφας. Αστέρω (τσοπάνισσα, μάνα της Γκόλφως): Χριστίνα Μαξούρη. Θανάσουλας (τσοπάνος): Γιώργος Μπινιάρης. Ζήσης (τσέλιγκας): Αγγελος Παπαδημητρίου. Γιάννος (φίλος του Κίτσου): Μιχάλης Σαράντης. Κίτσος (ανιψιός του Ζήση): Αγγελος Τριανταφύλλου. Αγγλοι περιηγητές: Αλίκη Αλεξανδράκη, Χριστίνα Μαξούρη, Αγγελος Παπαδημητρίου, Λυδία Φωτοπούλου.

• Πρεμιέρα, σήμερα, στο Θέατρο Τέχνης - Φρυνίχου του έργου «Ευτυχισμένες Μέρες» του Σάμουελ Μπέκετ με τη Ναταλία Τσαλίκη, σε μετάφραση Ερρίκου Μπελιέ, σκηνοθεσία Λίνας Ζαρκαδούλα. Σε ένα σύμπαν απογυμνωμένο κι έρημο βρίσκουμε κοιμισμένους τη Γουίνι, μια γυναίκα «μισοθαμμένη» μέσα στη γη και τον άνδρα της Γουίλι. Η ακινητοποιημένη Γουίνι, υπόδουλη στο επιτακτικό χτύπημα του ρολογιού, έρχεται αντιμέτωπη με τον ατερμάτιστο χρόνο αλλά και με την απέραντη μοναξιά. Ο Γουίλι φιγούρα σχεδόν ανύπαρκτη αλλά απαραίτητος για εκείνη. Η Γουίνι μονολογεί ακατάπαυστα, το στόμα της μια πηγή που αναβλύζει απλές σκέψεις, στίχους των κλασικών, θραύσματα αναμνήσεων, φόβους και την αδιάκοπη επιθυμία της να ζήσει «άλλη μια ευτυχισμένη μέρα». Παρ' όλο τον εγκλωβισμό της, η Γουίνι είναι εύθυμη, φιλάρεσκη, με χιούμορ, υπομονετική, γενναία, αισιόδοξη. Γουίλι, ο Δημήτρης Κανέλλος. Σκηνικό -Κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης. Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου. Φωτισμοί: Γιάννης Δρακουλαράκος.