Κλειστά κράτησε τα χαρτιά του, για ακόμη μια φορά, κατά τη διάρκεια της πρόσφατης τηλεοπτικής του συνέντευξης, ο Λιονέλ Ζοσπέν, όσον αφορά στις προθέσεις του για τις γαλλικές προεδρικές εκλογές, που πρόκειται να διεξαχθούν σε λιγότερο από ένα χρόνο. Αν και η υποψηφιότητά του, μέχρι πρότινος, απέναντι στον νυν Πρόεδρο Ζακ Σιράκ, θεωρούνταν βέβαιη, τώρα τα πράγματα δεν είναι τόσο ξεκάθαρα. Και πώς να είναι, άλλωστε...

Το πείραμα της συγκυβέρνησης, που διεξάγεται στη γαλλική πρωτεύουσα, τα τελευταία χρόνια, δε φαίνεται να φέρνει θετικά αποτελέσματα. Αν, μάλιστα, κανείς λάβει ως κριτήριο τις πρόσφατες δημοτικές εκλογές, τότε τα πράγματα είναι μάλλον άσχημα. Επιπλέον, ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο, δεν μπορεί εύκολα να βρεθεί ένας εργασιακός κλάδος, που να μην απέργησε, να μην κινητοποιήθηκε. Και όχι μόνο αυτό, αλλά το σχεδόν κοινό σημείο αιχμής όλων των κινητοποιήσεων αυτών ήταν τα, κατά περίπτωση, σχέδια «αναδιάρθρωσης», δηλαδή απορύθμιση της Κοινωνικής Ασφάλισης, πάγωμα των μισθών, αύξηση των εισφορών, χειροτέρευση των όρων εργασίας, απολύσεις, κλπ.

Οι δεσμεύσεις περί «κοινωνικών προτεραιοτήτων» των συγκυβερνώντων του Παρισιού, τις οποίες έσπευσε να επαναλάβει με αρκετή δόση αισιοδοξίας και εμφανή προσπάθεια διατήρησης της ψυχραιμίας του, στη συνέντευξή του, ο Λιονέλ Ζοσπέν, δε φαίνεται να έπεισαν το γαλλικό λαό. Το ότι, γενικά, «η γαλλική οικονομία βαίνει πολύ καλά», δε συγκινεί κανέναν, όταν η καθημερινότητά του είναι εντελώς αντίθετη. Και η συνέχεια αναμένεται εξίσου ενδιαφέρουσα...