Πιέσεις από τους επίδοξους μνηστήρες. Με τα νερά τους πάνε οι κυβερνώντες
Χωρίς να μπαίνουμε στη διαδικασία να εξετάσουμε το αν η διοίκηση του ναυπηγείου αποκρύπτει στοιχεία ή όχι, αυτό που προκύπτει είναι ότι με αποκλειστική ευθύνη, τόσο της κυβέρνησης, όσο και των πρασινογάλαζων συνδικαλιστών στο Σκαραμαγκά, το ναυπηγείο μπαίνει σε μία νέα φάση τεχνητής απαξίωσης, που στόχο έχει την περαιτέρω διευκόλυνση των υποψήφιων αγοραστών, που επιδιώκουν να το βάλουν στο χέρι τσάμπα. Είναι δεδομένο ότι οι έξι ιδιώτες που κάνουν κυριολεκτικά «φύλλο και φτερό» το ναυπηγείο, θα επικαλεστούν ελλιπή ενημέρωση ώστε στη συνέχεια να εγείρουν νέες σοβαρές αξιώσεις, για τη μείωση του όποιου τιμήματος καταβάλουν, στην τελική διαμόρφωση των όρων, καθώς και στις μελλοντικές αναθέσεις του ελληνικού δημοσίου προς το ναυπηγείο.
Οι αξιώσεις και οι πιέσεις αυτές είναι σίγουρο ότι έχουν τις ευλογίες της κυβέρνησης, αφού σε μεγάλο βαθμό τη διευκολύνουν να δικαιολογήσει την παράδοση του ναυπηγείου, που αναμφισβήτητα είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο στον τομέα εκποίησης της δημόσιας περιουσίας. Η κυβέρνηση - και το έχει δηλώσει - προτίθεται να πουλήσει το ναυπηγείο, χωρίς να θέτει τιμή εκκίνησης! Δηλαδή έχει ξεκαθαρίσει ότι θα το δώσει σε όποιον καταβάλει τα περισσότερα, όσα και αν είναι αυτά. Αυτή την περίοδο γίνεται καταγραφή των περιουσιακών στοιχείων του ναυπηγείου, στα οποία θα συμπεριληφθούν και οι ήδη εγκεκριμένες αναθέσεις του Πολεμικού Ναυτικού (ΠΝ) αλλά και όσες προγραμματίζονται να ανατεθούν. Δηλαδή καταγράφεται μία περιουσία τρισεκατομμυρίων, η οποία όμως δε θα παίξει κανένα ρόλο στη διαμόρφωση του τιμήματος.
Ετσι η κυβέρνηση, όταν οι υποψήφιοι αγοραστές θα ασκούν πιέσεις για το τίμημα και για όρους, εφόσον θα επικαλούνται ότι δεν «έχουν πλήρη εικόνα» του ναυπηγείου, θα το χρησιμοποιήσει για να δικαιολογήσει την υποχώρησή της στις αξιώσεις των υποψηφίων αγοραστών. Επίσης, σε ό,τι αφορά τις θεωρούμενες «κρατικές ενισχύσεις» θα αποτελέσουν ένα καλό άλλοθι για την κυβέρνηση και τους υποψήφιους αγοραστές, αφού είναι δεδομένο ότι θα χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα και το πρόστιμο που πλήρωσε με παρεμφερή αιτία η ΑΓΕΤ.
Υπό αυτές τις συνθήκες, σήμερα, η απαίτηση για «ενιαίο δημόσιο φορέα ναυπηγικής βιομηχανίας» πρέπει να αποτελεί την πρώτιστη απαίτηση των εργαζομένων, αφού με τον πλέον απροκάλυπτο τρόπο αποδεικνύεται ότι τα ναυπηγεία, με παρασκηνιακές μεθοδεύσεις, παραδίδονται ως δώρο στο ιδιωτικό κεφάλαιο, με ανυπολόγιστες συνέπειες τόσο για τους ίδιους τους εργαζομένους του Σκαραμαγκά, όσο και για το σύνολο του ελληνικού λαού, που θα πληρώσει δισεκατομμύρια για να απολυθούν εργαζόμενοι!