Στις αφάνταστα σκληρές συνθήκες που οι μαχητές του ΔΣΕ κλήθηκαν να δώσουν τον αγώνα της λευτεριάς και ιδιαίτερα στην Πελοπόννησο - λόγω γεωγραφικής θέσης και πληθώρας φασιστικών οργανώσεων που δρούσαν στην περιοχή - ο καθένας σκύβει με σεβασμό και θαυμασμό μπροστά σε αυτήν την εποποιία. Ο λόγος που οι μαχητές του ΔΣ ξεπέρασαν τα ανθρώπινα όρια αντοχής ήταν ότι είχαν την πίστη τους στο όραμα και στις προοπτικές για μια Ελλάδα απαλλαγμένη από την ξενική εξάρτηση, για μια Ελλάδα της δημοκρατίας, της προκοπής και της προόδου.
Πίνοντας ακόμα κι απ' των «μουλαριών το αίμα», οι μαχητές του ΔΣ πάλεψαν και «νικήθηκαν», για να δει ο τόπος μας άσπρες μέρες, αγωνίστηκαν για μια δίκαιη κοινωνία. Οι άλλοι πάλεψαν και «νίκησαν», όχι για να σωθεί ο τόπος, μα για να παραδοθεί στην ξένη υποτέλεια. Και θυσίασαν τη ζωή τους για τη μακροζωία ενός κατεστημένου, που τους κρατεί αιώνες δεμένους στον πάσσαλο της ένδειας. Ο αγώνας του ΔΣ έδειξε τέτοια αντοχή και δύναμη, που έφτασε στο σημείο να περιφρονεί και τον ίδιο το θάνατο, διδάσκοντας πώς «δένεται το ατσάλι» του αγώνα για την εθνική ανεξαρτησία, τη δημοκρατία και το σοσιαλισμό.
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν αντιπροσωπεία της Επιτροπής Περιοχής Ανατολικής Πελοποννήσου, με επικεφαλής τον γραμματέα Νίκο Γόντικα, το μέλος της ΝΕ Μεσσηνίας Νίκος Κουτουμάνος, το μέλος του ΝΓ Λακωνίας Γιώργος Ματθαίος, ο πρόεδρος του Παραρτήματος της ΠΕΑΕΑ Μεσσηνίας Ντίνος Μακρόπουλος και δύο μαχητές της 3ης Μεραρχίας του ΔΣΠ, η Κούλα Νιάρχου και ο Δημήτρης Βάγιας.