Συνεχίζουμε την παρουσίαση της παρτίδας Αλεξ. Αλιέχιν - Εμάνουελ Λάσκερ που παίχθηκε το 1914, όπου ανερχόμενος τότε Αλιέχιν διεκδίκησε την ισοπαλία από τον Παγκόσμιο Πρωταθλητή με θυσία του Α στο θ6. Οι κινήσεις που αναλύσαμε διεξοδικά στον προηγούμενο «Ρ» ήταν: 1. ε4 ε5 2. Ιζ3 Ιγ6 3. Ιγ3 Ιζ6 4. δ4 εδ4 5. Ιδ4 (με αναστροφή κινήσεων, προέκυψε μια συνέχεια της Σκοτικής παρτίδας). 5... Αβ4 6. Ιγ6 βγ6 7. Αδ3.

Γι' αυτή την κίνηση πραγματοποιήθηκε η αλλαγή των ίππων, η προώθηση 7. ε5 αποδεικνύεται ανεπαρκής μετά από 7... Βε7, οπότε ο Ιζ6 θα καταλήξει χωρίς απώλεια χρόνου σ' ένα από τα ισχυρά τετράγωνα δ5 ή ε4 ανάλογα με την απάντηση των λευκών (8. Βε2 Ιδ5 ή 8. ζ4 Ιε4). Η διαφορά με τη θεωρητική συνέχεια 1. ε4 ε5 2. Ιζ3 Ιγ6 3. δ4 γδ4 4. Ιδ4 Ιζ6 5. Ιγ6 βγ6 6. ε5 Βε7 7. Βε2 Ιδ5 κ.λ.π. είναι εμφανής.

Ας σημειωθεί επίσης ότι το «ξεκάρφωμα» με 7. Αδ2 δεν ενοχλεί καθόλου τα μαύρα, αφού δεν πιέζονται καθόλου να πραγματοποιήσουν την αλλαγή... Αβ4χγ3 και μπορούν να συνεχίσουν απλά 7... 0-0 8. Αδ3 Πε8. Σε αυτή την περίπτωση ο λευκός μαυροτετράγωνος Α περιορίζεται σε αμυντική λειτουργία, ενώ στη συνέχεια της παρτίδας αξιοποιείται σε πολύ πιο ενεργητικό ρόλο.

7... δ5 8. εδ5 Για άλλη μια φορά δεν είναι καλό 8. Αη5 εξαιτίας της απάντησης 8... θ6, ενώ μετά από 8. ε5 Ιη4 τα μαύρα έχουν κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένα από την εξέλιξη των αψιμαχιών στο κέντρο, π.χ. 9. 0-0 0-0 10. Αζ4 ζ6, οπότε θα αποκτήσουν καλύτερο έλεγχο του χώρου. 8... γδ5. Ξαφνικά ο Στρ. β7 μεταφέρθηκε στο δ5, ενώ μάλιστα βρισκόμαστε μόλις στην 8η κίνηση της παρτίδας! 9. 0-0 0-0 10. Αη5 Αε6 (διάγραμμα).

Μέχρι σήμερα αυτή θεωρείται μια από τις βασικές θέσεις της Σκοτικής Παρτίδας, απ' όπου και οι δύο παρατάξεις ξεκινούν το μέσον της παρτίδας με περίπου ισορροπημένες δυνατότητες: τα λευκά διαθέτουν πιο ελεύθερο παιχνίδι κομματιών, ενώ τα μαύρα έχουν κεντρικό πιόνι. Η μάχη θα διεξαχθεί πρώτιστα γύρω από την κατοχή και τον έλεγχο των ανοιχτών γραμμών. Με την τελευταία τους κίνηση, τα λευκά είχαν δημιουργήσει την τακτική απειλή 11. Αζ6 και 12. Ιδ5. Επειδή η επιλογή του Λάσκερ κλείνει για τα μαύρα τη μοναδική ανοιχτή στήλη «ε», έχει δοκιμαστεί επίσης η ιδέα 10... γ6 που σταθεροποιεί το Στρ. δ5.

Η εναλλακτική ανάπτυξη του Α στη διαγώνιο α8 - θ1 (10... Αβ7) δε θεωρείται εξίσου ικανοποιητική γιατί επιτρέπει στα λευκά σαφώς υπέρτερη συγκέντρωση δυνάμεων στην πτέρυγα του βασιλιά.

(Συνεχίζεται)