ΤΕΓΚΟΥΣΙΓΚΑΛΠΑ.--

Προεδρικές, βουλευτικές (128 βουλευτές) και δημοτικές εκλογές πραγματοποιούνται την Κυριακή στην Ονδούρα, στη χώρα της κεντρικής Αμερικής που τον Ιούνη του 2009 έγινε στρατιωτικό - κοινοβουλευτικό πραξικόπημα και ανατράπηκε ο εκλεγμένος πρόεδρος Μανουέλ Σελάγια Ροσάλες. Το στίγμα στη χώρα των περίπου 9 εκατομμυρίων κατοίκων, από τις πιο φτωχές στην αμερικάνικη ήπειρο, το δίνει η προεδρική εκλογή όπου κατεβαίνει ως υποψήφια η σύζυγος του ανατραπέντος προέδρου της χώρας, η Σιομάρα Κάστρο ντε Σελάγια με το κόμμα Ελευθερία και Επανίδρυση (LIBRE) που προήλθε από το λεγόμενο Εθνικό Μέτωπο Λαϊκής Αντίστασης που αντιπάλεψε το πραξικόπημα και δέχτηκε πολλές διώξεις και δολοφονίες μελών του, πράγμα που συνεχίζεται και τώρα, με τάγματα θανάτου του κεφαλαίου, των τσιφλικάδων και των ναρκεμπόρων.

Βασικός αντίπαλός της είναι ο Χουάν Ορλάντο Ερνάντες, του Εθνικού Κόμματος, κόμμα που στήριξε το πραξικόπημα και από το οποίο προέρχεται ο Πορφίριο Λόμπο σημερινός πρόεδρος («εκλεγμένος» το Νοέμβρη του 2009 χωρίς τη συμμετοχή των δυνάμεων του Σελάγια, που κήρυξαν μποϊκοτάζ). Στις δημοσκοπήσεις που δημοσιεύτηκαν ως την 1η Νοέμβρη υπήρχε η εικόνα της κυριαρχίας αυτών των δύο υποψηφίων, με σταθερό προβάδισμα της Σιομάρα Κάστρο σε όλες τις έρευνες, με ανώτερα ποσοστά στο 37% (εκτός της τελευταίας που προηγήθηκε ο Ερνάντες).

Τρίτος έρχεται ο Μαουρίσιο Βιγιέδα (17%), από το Φιλελεύθερο Κόμμα, από το οποίο εκλέχτηκε αρχικά ο Μανουέλ Σελάγια, ένα αστικό κόμμα που απέρριψε τον επίσης αστό Σελάγια, όταν αυτός έκανε κάποια ανοίγματα στις διακρατικές συνεργασίες με τη Βενεζουέλα, την Κούβα, τη Βολιβία, το Εκουαδόρ που συγκροτούν τη λεγόμενη «Βολιβαριανή Συμμαχία» (ALBA).

Ακολουθεί ο Σαλβαδόρ Νασράγια από το κόμμα Ενάντια στην Διαφθορά, και ο Ρομέρο Βάσκες, ο πρώην αρχηγός του στρατού την περίοδο της ανατροπής του Σελάγια. Επίσης υπάρχουν και άλλοι τρεις υποψήφιοι από μικρότερα κόμματα.

Η προεκλογική περίοδος έδειξε ότι το κλίμα είναι πολωμένο ανάμεσα στα δύο πρώτα κόμματα, ενώ και τα δύο επί της ουσίας εκφράζουν εκδοχές αστικής διαχείρισης. Το Libre είναι σαφώς σοσιαλδημοκρατικής κατεύθυνσης με συμμαχίες με τμήματα του ντόπιου κεφαλαίου και προβάλλεται ως η «αριστερά» που θα φέρει την αλλαγή. Το σίγουρο είναι ότι στη χώρα απουσιάζει κόμμα με επαναστατική στρατηγική και ταξικό προσανατολισμό.