Προσηλωμένος στο στόχο για επίτευξη μιας «τελικής συμφωνίας» έστω και στα βασικά της σημεία, ως τον ερχόμενο Απρίλη, εμφανίστηκε την περασμένη Πέμπτη και Παρασκευή σε Ραμάλα και Ιερουσαλήμ ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Τζον Κέρι, πραγματοποιώντας μία ακόμη επίσκεψη-αστραπή στην περιοχή και διαδοχικές συναντήσεις με τον Παλαιστίνιο πρόεδρο Μαχμούτ Αμπάς και τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου.

Μετά την ολοκλήρωση των επαφών του με τις ηγεσίες αμφοτέρων των πλευρών, ο Κέρι είπε ότι είχε «πολύ σημαντικές, αλλά περίπλοκες» συνομιλίες, αν και στη συνέχεια εμφανίστηκε «αισιόδοξος» για την εκπλήρωση του χρονοδιαγράμματος των εννιά μηνών που έχει δοθεί από το περασμένο καλοκαίρι, προεξοφλώντας ως σχεδόν σίγουρη όχι μόνον την επίτευξη «συνολικής» συμφωνίας για το Παλαιστινιακό πριν το Μάη, αλλά και την απελευθέρωση του τρίτου κύματος Παλαιστινίων πολιτικών κρατουμένων από τις ισραηλινές αρχές, γεγονός που προσδιόρισε χρονικά για τις 29 τρέχοντος μηνός.

Η «αισιοδοξία» του Κέρι ωστόσο συνδυάστηκε με την επιμονή του στρατηγού Τζον Αλεν (πρώην διοικητή των αμερικανικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν), που τον συνόδευσε στη συνάντησή του με τον Παλαιστίνιο ηγέτη Μ. Αμπάς στη Ραμάλα, που έθεσε το ζήτημα να συμπεριλαμβάνεται σε μία «τελική ειρηνευτική» συμφωνία για το Παλαιστινιακό και όρος για ...10ετή ή και 15ετή ανάπτυξη ισραηλινών στρατιωτικών δυνάμεων κατοχής στην κοιλάδα του Ιορδάνη κατά μήκος των συνόρων που θα αποκτήσει προς ανατολάς ένα ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος!

Η συγκεκριμένη πρόταση Αλεν φέρεται (σύμφωνα με καλά ενημερωμένες παλαιστινιακές πηγές που επικαλείται η ισραηλινή εφημερίδα «Τζερούσαλεμ Ποστ») πως απορρίφθηκε ασυζητητί από τον Παλαιστίνιο ηγέτη, ο οποίος εντούτοις την επόμενη στιγμή εμφανίστηκε θετικός στο ενδεχόμενο ανάπτυξης Αμερικανών στρατιωτών στην παραπάνω περιοχή. Οι ίδιες πηγές σημείωσαν τις επιφυλάξεις του προέδρου Αμπάς στην έμμεση πρόταση Κέρι για μία «κατ' αρχήν» γενική συμφωνία, επισημαίνοντας πως κάτι τέτοιο θα λειτουργούσε ανασταλτικά στην ευόδωση του βασικού στόχου της παλαιστινιακής πλευράς που είναι ο καθορισμός των νέων συνόρων ενός ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους.

Μάλιστα, η παναραβική εφημερίδα «Αλ Κουντς Αλ Αραμπί» αναφέρει πως το σχέδιο του Κέρι προβλέπει επίσης τη δημιουργία φυλακίων παρατήρησης των Ισραηλινών στους λόφους της Δυτικής Οχθης, αναγνωρίζει το δικαίωμα στο Ισραήλ να αρνηθεί την είσοδο ταξιδιωτών στα σύνορα Παλαιστίνης - Ιορδανίας, καθώς και κοινές ισραηλινοπαλαιστινιακές περιπολίες κατά μήκος του Ιορδάνη.

Σε κάθε περίπτωση, στην καρδιά της διαπραγμάτευσης παραμένουν και άλλα ζητήματα του Παλαιστινιακού, όπως το θέμα των χιλιάδων Παλαιστίνιων προσφύγων και το μελλοντικό καθεστώς της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, για τα οποία δεν υπήρξαν καινούριες προτάσεις. Ετσι είναι φανερό ότι η παρέμβαση των ΗΠΑ για να εξασφαλίσουν τα συμφέροντά τους στην περιοχή δεν έχει καμία σχέση με το δίκιο του παλαιστινιακού λαού να αποκτήσει ένα βιώσιμο, ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.