Η είδηση από το Μπανγκλαντές «κολλάει» με τη δήθεν ατμόσφαιρα της συμφιλίωσης ελέω Χριστουγέννων: Ενα χρόνο μετά την κατάρρευση του κτιρίου «Ράνα Πλάζα» στα περίχωρα της Ντάκα, που έγινε ο τάφος για πάνω από 1.100 εργάτες και εργάτριες, δημιουργήθηκε ταμείο αποζημίωσης για όσους τραυματίστηκαν και όσους έχασαν τους δικούς τους. Στο ταμείο έσπευσαν να συνεισφέρουν μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες όπως η «El Corte Ingles», η βρετανική «Bonmarche», η καναδέζικη «Loblaw» και η «Primark» που έχει έδρα το Δουβλίνο.

Την ίδια στιγμή, βέβαια, τα άθλια μεροκάματα και τα ανύπαρκτα μέτρα ασφαλείας στα «χάρτινα κτίρια» συνεχίζουν να είναι κανόνας για χιλιάδες εργάτες, εντός και εκτός Μπανγκλαντές, ακριβώς επειδή αυτό απαιτεί η κερδοφορία των πολυεθνικών. Αυτές τις νομοτέλειες της εκμετάλλευσης, που δείχνουν και ποιον πρέπει να «σημαδεύει» η οργή των εργατών, είναι που τα μονοπώλια πασχίζουν να κρύψουν. Τα διαμετρικά αντίθετα συμφέροντα κεφαλαίου - εργατών. Το ότι για να σωθούν οι εργάτες πρέπει να χάσει το κεφάλαιο.