Τετάρτη 1 Γενάρη 2014
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 20
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
ΤΖΟΝ ΓΟΥΕΛΣ
Αύγουστος

Στις 2 Γενάρη κάνει πρεμιέρα η δεύτερη, μεγάλου μήκους, ταινία του βετεράνου τηλεοπτικού σκηνοθέτη Τζον Γουέλς που φέρει τον τίτλο «ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ». Πρόκειται για μεταφορά στον κινηματογράφο του βραβευμένου με Πούλιτζερ, ομώνυμου θεατρικού, της Τρέισι Λετ. Η Λετ ανέλαβε αυτοπροσώπως να μετατρέψει το θεατρικό της κείμενο σε κινηματογραφικό σενάριο. Αφησε ωστόσο ανέπαφη τη θεατρική δομή του έργου, κάτι που επιβεβαιώνεται τόσο από τον τρόπο «εισόδου» κάθε ηθοποιού στη «σκηνή» - εισόδου που συνοδεύεται από «εκτενή» μονόλογο που κάνει διακριτό το χαρακτήρα του ρόλου και τη θέση του στο έργο - όσο και από τη διάρθρωση του υλικού, από τη θέση και τη σχέση ντουέτων και κομβικών σκηνών συνόλου. Λόγω της θεατρικής δομής του φιλμικού κειμένου, η θεατρικότητα των ερμηνειών και τα μελοδραματικά επινοήματα μάλλον είναι αναπόφευκτα.

Το φιλμ αφηγείται το χρονικό μιας δυσάρεστης οικογενειακής συνεύρεσης με αφορμή την ανεξήγητη εξαφάνιση του «πάτερ φαμίλια» Μπέβερλι. Η απαιτητική και κουραστική μητέρα - Μέριλ Στριπ - που βρίσκεται μόνιμα υπό την επήρεια ηρεμιστικών και παυσίπονων γιατί πάσχει από καρκίνο στόματος, καλεί την αδελφή της και τις τρεις κόρες της να έρθουν οικογενειακώς να της συμπαρασταθούν στο πατρικό τους - χαμένο κάπου στην Οκλαχόμα, στην ασχήμια της άγονης ερημιάς της «μεσαίας δύσης». «Γι' αυτόν εδώ τον τόπο εξολοθρέψαμε τους Ινδιάνους;», σχολιάζει η Τζούλια Ρόμπερτς.

Κάτω από την ίδια στέγη, μέσα στην πνιγηρή, υγρή, καλοκαιρινή ζέστη ο κύκλος του ψέματος και της δυσπιστίας πάει γενιές πίσω. Ολοι τους, υπάρξεις θλιβερές, δυστυχισμένες. Υποφέρουν από τύψεις, μυστικά. Οι προσωπικές τους εξομολογήσεις είναι επώδυνες σαν λεκτικές λεπίδες. Ο διάλογος τραχύς, γεμάτος ένταση και καταστροφική δυναμική. Καθένας τους, μια ανοιχτή πληγή που περπατάει και μιλάει... Κι όλοι τους, προϊόντα της κοινωνίας που μέσα της ζουν, άσκοπα ανταγωνιστικοί, τραγικά ανταγωνιστικοί!

Καταστάσεις θεατρικές, μεταφερμένες στην οθόνη αμιγείς. Οι συμβάσεις όμως του σινεμά δεν είναι σε θέση να απεικονίσουν κυρίως τη σχέση «δράσης/αντίδρασης» των παρακαθήμενων στο τραπέζι (κορυφαία η σκηνή του γεύματος μετά την κηδεία) ως σύνολο. Τα κοντινά πλάνα-κάδρα εστιάζουν στη λεπτομέρεια. Η όποια γρήγορη συρραφή τους δεν μπορεί να αποδώσει την εικόνα του συνόλου, με τη δύναμη που θα την απέδιδε η θεατρική σκηνή. Εκείνη που δίνει στο θεατή την αίσθηση της «εποπτείας» του συνόλου.

Η σκηνοθεσία της ταινίας είναι στα καλύτερά της όταν γίνεται αόρατη. Οταν κάνει ένα βήμα πίσω, όταν αφήνει τους ηθοποιούς να «βγάζουν» τα εσώψυχά τους, όταν ρίχνονται στη «δυσλειτουργία» που φέρνει στην επιφάνεια η σκληρή και θολωμένη από τα χάπια γλώσσα της Στριπ. Είναι τότε που η ταινία αγγίζει, αλλά και ενοχλεί βαθιά. Βέβαια, μόλις τα πράγματα φθάνουν σε επικίνδυνες στροφές, όλα παγώνουν και νεκρώνονται... Γιατί τίποτα δεν μεταβάλλεται ουσιαστικά... Ολα παραμένουν ίδια.

Οι ηθοποιοί εξαιρετικοί με προεξέχουσα την Μαργκό Μάρτιντεϊλ, στο ρόλο της αδελφής της Μέριλ Στριπ. Οι ερμηνείες είναι τόσο πληθωρικές και τόσες πολλές που, από κάποιο σημείο κι έπειτα συνηθίζεις και παύεις να τις εκτιμάς ως τέτοιες... Ο Γουέλς με ταχυδακτυλουργικό τρόπο κατορθώνει να χειρίζεται ταυτόχρονα πολλές υπο-ιστορίες (subplots) χωρίς να αποδυναμώνει τη ζωτικότητα του υλικού. Ο «ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ» είναι μια επιβλητική ταινία ηθοποιών που θα αφήσει ανεξίτηλα αποτυπώματα τη βραδιά της απονομής των Οσκαρ ερμηνείας...

Παίζουν: Σαμ Σέπαρντ, Μέριλ Στριπ, Τζούλια Ρόμπερτς, Γιούαν Μακ Γκρέγκορ, Κρις Κούπερ, Μαργκό Μάρτιντεϊλ κ.ά.

Παραγωγή: ΗΠΑ (2013).


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ