Αναφερόμενος στις προτεραιότητες της Ελληνικής Προεδρίας στην ΕΕ το α' εξάμηνο του 2014, υποστήριξε πως πρέπει να προωθηθεί η ατζέντα της ΕΕ, όπως, για παράδειγμα, η υλοποίηση της τραπεζικής ένωσης. «Το σημαντικότερο μέλημά μας είναι να φροντίσουμε να υπάρξει ανάπτυξη, οικονομική ανάκαμψη και νέες θέσεις εργασίας και αυτό αποτελεί επίσης προτεραιότητα ολόκληρης της ΕΕ», συμπλήρωσε, αποσιωπώντας βέβαια ότι η ανάπτυξη που τάζει τόσο ο ίδιος, όσο και άλλες δυνάμεις και προπαγανδιστές του ευρωμονόδρομου, είναι η καπιταλιστική ανάπτυξη, πάνω στα συντρίμμια μισθών, εργασιακών, ασφαλιστικών, συνταξιοδοτικών και άλλων δικαιωμάτων. Αλλωστε, οδηγός στην αντεργατική πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης και της Προεδρίας της ΕΕ αποτελεί το «Σύμφωνο για το ευρώ +», σύμφωνα με το οποίο το «μισθολογικό κόστος» για τα μονοπώλια πρέπει να συγκρίνεται με αυτό των εμπορικών ανταγωνιστών της ΕΕ, όπως Κίνας και Ινδίας, φέρνοντας παραπέρα δραματικές περικοπές στους μισθούς, σαρωτικές αλλαγές στα δημόσια ασφαλιστικά συστήματα.

Εξάλλου, οι προτεραιότητες της ΕΕ που προπαγανδίζει και η ελληνική κυβέρνηση - Προεδρία, π.χ. για τραπεζική ενοποίηση και μηχανισμούς εποπτείας των τραπεζών, ελεγχόμενη χρεοκοπία τραπεζών, εξαγορές και συγχωνεύσεις, λεηλασία των λαϊκών αποταμιεύσεων (ζητήματα όπου εκδηλώνονται και σφοδρές ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις εντός ΕΕ), για συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του χρηματιστικού κεφαλαίου, αποφασιστικότερη και ταχύτερη προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, θα συμβάλουν ώστε να μεγαλώσει η επιθετικότητα του κεφαλαίου και της ΕΕ ενάντια στους λαούς.

Οι εξαγγελίες ΕΕ και κυβέρνησης για αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων, εκτός από το στόχο της χειραγώγησης νεανικών συνειδήσεων έχουν κι ένα βαθύτερο στόχο. Να συνηθίσουν τους νέους και τις νέες της εργατικής τάξης ότι θα αποτελέσουν μια γενιά σύγχρονων σκλάβων, χωρίς δικαιώματα, έρμαια των ορέξεων των καπιταλιστών. Τα διάφορα ευρωενωσιακά και εθνικά - κυβερνητικά προγράμματα αποτελούν μέτρα ανακύκλωσης της ανεργίας και ταυτόχρονα ενισχύουν τα μονοπώλια με: Ψευτοκατάρτιση και σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά για τις ανάγκες του κεφαλαίου. Ζεστό χρήμα - παχυλές επιδοτήσεις στις επιχειρήσεις για προσλήψεις νέων εργαζομένων. Προμήθεια των μονοπωλίων με πάμφθηνο εργατικό δυναμικό, με προγράμματα «μαθητείας», «άσκησης», «εθελοντισμού». Περιπλάνηση των νέων σε όλα τα μήκη και πλάτη της ΕΕ, σαν φτηνοί και ευέλικτοι απασχολήσιμοι. Χώρια το γεγονός ότι λειτουργούν σαν πολιορκητικός κριός για απαλλαγή των μονοπωλίων από εργάτες με συγκροτημένα δικαιώματα, προκειμένου να φτηνύνουν κι άλλο την εργατική δύναμη.

Επίσης, ο Αντ. Σαμαράς δεν έχασε ευκαιρία να αναφερθεί πάλι στο περιλάλητο πρωτογενές πλεόνασμα, το οποίο ήρθε με δραματικές περικοπές σε Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία, μαχαίρι σε μισθούς και συντάξεις, άγρια φορομπηξία, θλιβερή καθίζηση του βιοτικού επιπέδου του λαού, λαϊκές οικογένειες να υποσιτίζονται και να ξεπαγιάζουν. Συμπλήρωσε ότι ο ίδιος εκπλήρωσε αυτά που έπρεπε να κάνει (όσα ορίζονται από τις ανάγκες των μονοπωλίων για παραπέρα διεύρυνση της κερδοφορίας τους) και εφάρμοσε «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις», όπως ζητά το μεγάλο κεφάλαιο, αναζητώντας νέα χρυσοφόρα πεδία επένδυσης σωρευμένων κεφαλαίων του, με εργαζόμενους είλωτες.