«Λαμόγια υπάρχουν στη χώρα μας, και μάλιστα σε πλεόνασμα. Υπάρχουν όμως και σοβαροί επιχειρηματίες. Θα ήταν κρίμα η καταιγίδα των αποκαλύψεων και των δικαστικών ερευνών (για τους εξοπλισμούς και τα θαλασσοδάνεια του ΤΤ) να συμπαρασύρει συλλήβδην την επιχειρηματικότητα. Η αποσύνθεση είναι εύκολη, η νέα σύνθεση πολύ δύσκολη υπόθεση. Για να γκρεμιστεί ένα σπίτι χρειάζονται κάποιοι χειρώνακτες εργάτες, για να οικοδομηθεί ένα καινούργιο αρχιτέκτονες και μηχανικοί. Μπουλντόζες βλέπω αρκετές, αρχιτέκτονες δεν διακρίνω...» (από άρθρο στο «Εθνος» 13/1/2014). Οι μεγαλοεπιχειρηματίες ενδιαφέρονται η «γυναίκα του Καίσαρα να φαίνεται τίμια» και φοβούνται ένα δικό τους εργαλείο, όπως η «Δικαιοσύνη», που πασχίζει να αποκαταστήσει την «τιμή» τους. Επειδή το κέρδος, ως κινητήριος «νόμος» του καπιταλισμού και της επιχειρηματικότητας των καπιταλιστών, σημαίνει κυνηγώ το κέρδος με κάθε μέσο. Εχοντας εξασφαλίσει τη «νόμιμη» κλοπή της υπεραξίας από τους εργάτες. Τούτη δω η ιστορία που ξέσπασε τους ανησυχεί για το ποιος θα βγει χαμένος, ποιος κερδισμένος, τι «ξεκαθαρίσματα» θα γίνουν... Τα 'χει αυτά το σάπιο σύστημα, που δεν μπορεί να ξεσαπίσει. Ο λόγος στους εργάτες. Να μην «τσιμπήσουν» στα περί «κάθαρσης»...