Συνεχίζει να «κυοφορεί» το αστικό πολιτικό σύστημα, καθώς η εξελισσόμενη αναμόρφωσή του δεν περιορίζεται στο μερεμέτισμα ήδη υπαρκτών δυνάμεων της διαχείρισης, αλλά περιλαμβάνει και την ίδρυση νέων, με στόχο σταθερές κυβερνήσεις, προσηλωμένες στη στρατηγική του κεφαλαίου, που θα έχουν ταυτόχρονα τη μεγαλύτερη δυνατή λαϊκή στήριξη.

Στο πλαίσιο αυτό ανακοινώθηκε πως ιδρύεται το «Νέο Κόμμα», που προσδιορίζεται σαν «κεντρώο» και «μεταρρυθμιστικό», «χωρίς εξαρτήσεις». Σε μια προσπάθεια διαχωρισμού απ' το ήδη υπάρχον και σε μεγάλο βαθμό απαξιωμένο πολιτικό προσωπικό της αστικής τάξης, αποκλείει απ' τις γραμμές του εν ενεργεία πολιτικούς.

Η οργανωτική επιτροπή αποτελείται απ' τους Π. Ελευθεριάδη, Ανδρ. Κούτρα, Γ. Κουτσομύτη, Ν. Λαάρη, Θ. Νικλάνοβιτς και Π. Ξανθόπουλο. Πρόκειται για αποφοίτους του Κέμπριτζ και άλλων αντίστοιχου επιπέδου εκπαιδευτικών ιδρυμάτων του εξωτερικού, νυν καθηγητές βρετανικών πανεπιστημίων όπως το LSE και της Οξφόρδης, δικηγόρους μεγάλων γραφείων του εξωτερικού, στελέχη της αγοράς με ειδίκευση στα οικονομικά και τη δημόσια διοίκηση.

Το «Νέο Κόμμα» θα κατέβει στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, όχι όμως στις ευρωεκλογές, και θα συμμετάσχει στις ζυμώσεις του χώρου της «κεντροαριστεράς» - σοσιαλδημοκρατίας. Στην ιδρυτική του διακήρυξη αναμασά τα περί «καλύτερης Ελλάδας» που έδινε «χρόνια άνισο αγώνα με τη διαφθορά, την ευνοιοκρατία και ένα ολιγαρχικό πελατειακό σύστημα» που επειδή χάθηκε, «η χώρα χρεοκόπησε»! Επιχαίρουν και επικροτούν «τις σημαντικές βελτιώσεις στα δημόσια οικονομικά που πετύχαμε», αλλά διαμαρτύρονται που «η χώρα δεν δείχνει να αλλάζει με τους ρυθμούς που χρειάζεται».