ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΩΥΣΙΔΗΣ

«Εφυγε» από τη ζωή την Τρίτη, 17 Δεκέμβρη, ο σ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΩΥΣΙΔΗΣ. Γεννήθηκε το 1931 στην Ολυμπιάδα Ελασσόνας, από γονείς πρόσφυγες. Μεγαλώνει στη φτώχεια και μετά το έπος της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, εκπαιδεύεται από τα δεκάξι του χρόνια στην Καρυά Ολύμπου και στο Νιζερό (Καλλιπεύκη) και βγαίνει μαχητής του ΔΣΕ το 1948, όπου με την Ταξιαρχία του Φεραίου καταφτάνει στο Γράμμο.

Στην τέταρτη μάχη στο Γράμμο τραυματίζεται στο χέρι και μετά από νοσηλεία επιστρέφει στην πρώτη γραμμή και εντάσσεται στην 103η Ταξιαρχία του ΔΣΕ. Σε μια σκληρή μάχη διαλύεται η ομάδα του και περνάει στην Αλβανία, όπου από εκεί ξαναπερνάει στο Βίτσι και ρίχνεται, ξανά, στη μάχη. Ο σ. Μιχάλης σ' όλες τις μάχες ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή, σκοπευτής και κατείχε οπλοπολυβόλο. Τραυματίζεται στο ύψωμα «Μπίκοβικ» στο Βίτσι, το Δεκέμβρη - Χριστούγεννα του 1948, όπου τον βρίσκουν σκεπασμένο από το χιόνι οι σύντροφοί του και τον μεταφέρουν στη μονάδα Πρώτων Βοηθειών. Από 'κει μεταφέρεται αρχικά στη Γιουγκοσλαβία και στη συνέχεια στις Λαϊκές Δημοκρατίες της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, όπου εγκαθίσταται ως πολιτικός πρόσφυγας. Εκεί εργάζεται ως τορναδόρος, ηλεκτροσυγκολλητής, σιδεροσυγκολλητής και κάνει οικογένεια. Επαναπατρίζεται στην Ελλάδα το 1985.

Υπήρξε σ' όλη του τη ζωή αγνός, αταλάντευτος κομμουνιστής. Πάντα πιστός στις ιδέες του μαρξισμού - λενινισμού, μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ στάθηκε όρθιος, αλύγιστος κομμουνιστής στις δύσκολες ώρες που πέρασε το Κόμμα το 1968 και το 1991. Υπερασπίστηκε τα σύμβολά του, την κοσμοθεωρία του και πάντα με το χαμόγελο, το αστείρευτο κουράγιο του και το προσωπικό του παράδειγμα μοίραζε επαναστατική αισιοδοξία στους συντρόφους του.

Στη μνήμη του, οι σύντροφοί του προσφέρουν στο ΚΚΕ μέσω της ΤΕ Ελασσόνας, 100 ευρώ.