Η Κομισιόν έριξε την ευθύνη στην τρόικα για την πολιτική λιτότητας, την τεράστια ανεργία και τη φτώχεια. Τι και αν αυτή είναι η πολιτική της ΕΕ που εφαρμοζόταν σε όλα τα κράτη με ή χωρίς μνημόνια για τη διαχείριση της κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου. Τα ρίχνουν στην τρόικα ενώ είναι αποτέλεσμα της κρίσης. Είχαν προηγηθεί με τις ίδιες εκτιμήσεις η επιτροπή της Ευρωβουλής για έλεγχο της τρόικας και η Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων. Αφού πήραν όλα τα μέτρα δραστικής μείωσης της τιμής της εργατικής δύναμης, τώρα θέλουν αλλαγή στο μείγμα διαχείρισης, χαλάρωση στην αυστηρή δημοσιονομική πολιτική, ώστε να χρηματοδοτήσουν καπιταλιστικές επενδύσεις για ανάκαμψη, στο πλαίσιο των ενδομονοπωλιακών ανταγωνισμών στην ευρωενωσιακή και διεθνή αγορά. Και δυναμώνει η πίεση των αστών στην κυβέρνηση να διαπραγματευτεί. Λένε: «Η ηγεσία της Ελλάδας μπορεί και οφείλει να εκμεταλλευτεί αυτή την πολιτική μεταστροφή στο κέντρο της ΕΕ, οφείλει να ζητήσει όχι άλλα δάνεια και βάρη, αλλά βοήθεια για ανασυγκρότηση και ανάπτυξη». Θα είναι καπιταλιστική ανάπτυξη, που όχι μόνο να ικανοποιήσει τις λαϊκές ανάγκες δεν μπορεί, αλλά ούτε τη ζωή στα προ κρίσης επίπεδα δε θα φέρει.