Συνοψίζοντας τη συζήτηση που έγινε στη συνεδρίαση, ο Γιώργος Πέρρος, εκ μέρους της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, σημείωσε την ανάγκη να υπάρχει ενιαία αντίληψη και ενιαίο σχέδιο σε όλες τις δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ για την ανασύνταξη του κινήματος.

Από αυτή τη σκοπιά, σημείωσε την ανάγκη η εισήγηση της συνεδρίασης, που με τη σύμφωνη γνώμη των αντιπροσώπων έγινε απόφαση της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής, να απασχολήσει τις συνεδριάσεις των ΔΣ όλων των συνδικαλιστικών οργανώσεων και τα ψηφοδέλτια των ταξικών δυνάμεων, να γίνει προσπάθεια να ανοίξει αυτός ο προβληματισμός στους τόπους δουλειάς και να παρθούν γνώμες από τους εργαζόμενους.

Ο Γ. Πέρρος είπε ότι δεν πρέπει το ζήτημα της ανασύνταξης να μείνει ένα σύνθημα ή μια απλή αναφορά στα κείμενα και τις ανακοινώσεις των συνδικάτων, αλλά ο καθένας στον κλάδο του και πρώτα απ' όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία να προβληματιστούν και να δουλέψουν, ώστε να γίνουν πράξη όσα αποφασίστηκαν στη συνεδρίαση της Πανελλαδικής Συντονιστικής.

Η γραμμή του ΠΑΜΕ, η γραμμή της ταξικής ενότητας δικαιώθηκε, σημείωσε ο Γ. Πέρρος και πρόσθεσε ότι «από καλύτερες θέσεις και με μεγαλύτερο κύρος προχωράμε, όμως αυτό δεν είναι αρκετό». Οπως είπε, «πρέπει να αξιοποιήσουμε τα βήματα που έγιναν για να πάμε παραπέρα». Στάθηκε ιδιαίτερα στη νέα κατάσταση που δημιούργησε η κρίση και στην ανάγκη να μελετηθούν βαθιά οι συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί σε κάθε κλάδο, να υπάρχει καλή παρακολούθηση των εξελίξεων.

Περιγράφοντας την κατάσταση που διαμορφώνεται και τον τρόπο που πρέπει να απαντήσει το κίνημα, στάθηκε στα εξής σημεία:

-- Τα μονοπώλια ισχυροποιούνται σε όλους τους κλάδους. Αρα, αυτό που χρειάζεται είναι οργάνωση και συντονισμός κατά μονοπώλιο, κατά όμιλο και κατά κλάδο, με ενίσχυση της κοινωνικής συμμαχίας.

-- Η ανεργία παγιώνεται σε υψηλά επίπεδα και δεν πρόκειται να υπάρξει θεαματική μείωση αν έρθει ανάπτυξη. Αρα, ο προσανατολισμός των σωματείων στα ζητήματα της ανεργίας, της οργάνωσης και της προστασίας των ανέργων, πρέπει να είναι μόνιμος. Χωρίς την ένταξη των ανέργων στο κίνημα, ειπώθηκε χαρακτηριστικά, δεν υπάρχει ανασύνταξη.

-- Καμιά πτυχή της ζωής του εργαζόμενου, όπως η Υγεία, η Πρόνοια, η Παιδεία, ο πολιτισμός, δεν πρέπει να είναι έξω από την έγνοια και το πεδίο δράσης των σωματείων. Ιδιαίτερη σημασία έχει η ενασχόληση με τα προβλήματα των ΑμΕΑ.

-- Οι ενδοαστικές συγκρούσεις μεγαλώνουν και σ' αυτή τη βάση το ταξικό κίνημα πρέπει αποφασιστικά να ανοίξει το ζήτημα ότι η εργατική τάξη δεν έχει συμφέρον να στρατεύεται στο ίδιο μέτωπο με τους εργοδότες, να σηκώνει ξένες σημαίες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η στάση της ΠΟΕΜ και των σωματείων στη Χαλυβουργική και τη Χαλυβουργία, απέναντι στο αίτημα των βιομηχάνων για φθηνότερη Ενέργεια.

Ο Γ. Πέρρος σημείωσε ότι οι μορφές πάλης πρέπει να αντιστοιχούν στο μέγεθος της επίθεσης, αλλά το κύριο είναι το περιεχόμενο του αγώνα, το πλαίσιο των αιτημάτων. Ανέδειξε σε ζήτημα αιχμής να συνειδητοποιηθεί από την εργατική τάξη ότι δεν είναι τετελεσμένα όλα αυτά που έχουν φέρει οι αντιλαϊκές πολιτικές και ότι προϋπόθεση για να αναστραφεί η κατάσταση είναι να αλλάξει ο συσχετισμός στο πολιτικό επίπεδο, σε βάρος της στρατηγικής των μονοπωλίων και των κομμάτων τους.

Σε άλλο σημείο, τόνισε ότι ο προβληματισμός πρέπει να είναι για το πως θα ανέβει ένα σκαλί πιο πάνω η ταξική συνείδηση της εργατικής τάξης και γι' αυτό βασικό μέλημα θα πρέπει να είναι η στήριξη με κάθε τρόπο του πρωτοβάθμιου σωματείου, από τις Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, τις κλαδικές και τοπικές Γραμματείες του ΠΑΜΕ.

Σημείωσε ακόμα: Το αστικό πολιτικό σύστημα είναι σε κινητικότητα. Ξεπηδούν νέοι «σωτήρες» με παλιά υλικά για να εγκλωβίσουν έναν κόσμο. Ταυτόχρονα, το σύστημα φέρνει και νέα μέτρα. Γι' αυτό χρειάζεται ενημέρωση στους εργαζόμενους όλων των κλάδων, διαφώτιση, ώστε χωρίς καμιά αναμονή και καθυστέρηση, η εργατική τάξη να είναι έτοιμη να απαντήσει με αποφασιστικότητα. «Το κίνημα πρέπει να είναι σε ετοιμότητα και επιφυλακή», είπε χαρακτηριστικά.