Σ' αυτή την «τράπεζα» μπορείς να κάνεις κατάθεση το πολύ μία φορά στη ζωή σου. Είτε με τη θέλησή σου, είτε χωρίς, τις... «αναλήψεις» τις έχουν αναλάβει άλλοι... Και όταν έρθει η ώρα της «ανάληψης» στοιχείων από το δικό σου «λογαριασμό», να είσαι σίγουρος ότι, εάν δεν έχεις μπλεχτεί άσχημα, είσαι τουλάχιστον «αναμειγμένος»... ή φέρεις - εν αγνοία σου, κατά πάσα πιθανότητα... - τη βούλα του «βασικού ύποπτου». Σ' αυτήν την τράπεζα μπορείς να καταθέσεις ακόμη και τα μαλλιά της... κεφαλής σου! `Η ακόμη και μία σταγόνα σάλιου, ιδρώτα ή ορισμένα νεκρά κύτταρα δέρματος σε διαστάσεις μικρότερες και από την κεφαλή μίας καρφίτσας. Ολα αυτά θα αρκούσαν και θα μπορούσαν - κάποια στιγμή στη διάρκεια της ζωής σου - να σε αναμείξουν σε ένα αστυνομικό θρίλερ «σπέρματος και αίματος» ή σε πολιτικό θρίλερ, με πρωταγωνιστές «τρομοκράτες», «αναρχικά στοιχεία» ή «απείθαρχους» και κατά περίπτωση «επικίνδυνους» πολίτες...

Ολα αυτά δεν παίζονται στις οθόνες των κινηματογράφων με πρωταγωνιστές ήρωες ιστοριών αστυνομικής και πολιτικής συνωμοσίας. Αποτελούν μερικά από τα πιο «αθώα» επεισόδια της συρρίκνωσης των προσωπικών ελευθεριών και της ιδιωτικής ζωής που υφίστανται πολίτες της Μ. Βρετανίας, των ΗΠΑ, του Καναδά και ακόμη - σε πειραματικό ή λιγότερο «προχωρημένο» επίπεδο...- της Γερμανίας, της Νορβηγίας, του Βελγίου, της Φινλανδίας, της Δανίας και της Αυστραλίας με την εκεί λειτουργία εθνικών (ή πολιτειακών κατά περίπτωση) τραπεζών δεδομένων DNA. Ενα ανάλογο σκηνικό στήνεται οσονούπω και στην Ελλάδα. Η αφορμή και το πρόσχημα, στις περισσότερες περιπτώσεις των παραπάνω χωρών, είναι «κοινά»: καταπολέμηση του εγκλήματος και της τρομοκρατίας (με την «ευρεία», ενίοτε, έννοια του όρου) στην εκσυγχρονισμένη της «εκδοχή», με την επιστήμη (της γενετικής και της πληροφορικής, ως επί το πλείστον) να παίζει το ρόλο του πρόθυμου «υπηρέτη» ή «πολύτιμου βοηθού» των εθνικών ιατροδικαστικών αρχών δίωξης παντός εγκλήματος και αδικήματος! Οσο για το τεκμήριο της αθωότητας; Αυτό - ιδιαίτερα από τα μέσα της δεκαετίας του '90 - φαίνεται πως «συρρικνώνεται» και «ξεθωριάζει» σαν μάλλινο ύφασμα στους 90 βαθμούς Κελσίου... Οπως φαίνεται, εάν επιμένουμε ή «πειστούμε» εύκολα από τις σειρήνες των μεγάλων ΜΜΕ να μην ασχολούμαστε με τέτοιες «λεπτομέρειες», γιατί τάχα τις ασφαλιστικές δικλείδες της ιδιωτικής μας ζωής «εγγυάται το κράτος», τότε όλοι μας, στο πολύ κοντινό μέλλον..., όλοι, με οποιαδήποτε αφορμή, θα θεωρούμαστε ένοχοι μέχρις αποδείξεως του αντιθέτου.