Μήπως, όμως, τώρα που η οικονομία περνά σε ανάκαμψη ο λαός θα δει καλύτερες μέρες; Να τι γράφει στο ίδιο άρθρο ο υπουργός Οικονομικών: «Η οικονομική πολιτική, παρά τις πρόσφατες επιτυχίες, πρέπει να παραμείνει αφοσιωμένη στην ανάπτυξη του νέου εξωστρεφούς παραγωγικού προτύπου, στη δημοσιονομική πειθαρχία, τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, τον εκσυγχρονισμό του τραπεζικού συστήματος και την κοινωνική πολιτική, με έμφαση σε όσους έχουν πραγματική ανάγκη. Προϋπόθεση για όλα αυτά είναι η πολιτική σταθερότητα». Λέει ευθαρσώς ότι θα συνεχιστούν οι περικοπές σε Υγεία, Πρόνοια, Ασφάλιση, η φοροληστεία, με δεδομένο και το στόχο μείωσης της φορολογίας του κεφαλαίου (δημοσιονομική πειθαρχία). Ερχονται νέα μέτρα διευκόλυνσης της κερδοφορίας σε βάρος των εργαζομένων (μεταρρυθμίσεις). Ενώ ως «κοινωνική πολιτική» εννοούν τα ψίχουλα στους εξαθλιωμένους. Ταυτόχρονα, απαιτεί ανοχή και υποταγή του λαού σ' αυτήν την πολιτική (πολιτική σταθερότητα). Ο λαός να μην «τσιμπήσει». Με την ανάκαμψη θα έρθουν καλύτερες μέρες για το κεφάλαιο, όχι για τον ίδιο.