Την ψευδαίσθηση ότι η έξοδος απ' την ευρωζώνη και η υιοθέτηση εθνικού νομίσματος είναι ικανή συνθήκη για να καλυτερεύσει η ζωή του λαού, υπερασπίστηκε και χτες, στο πλαίσιο της συνέντευξης Τύπου για την παρουσίαση του ευρωψηφοδελτίου του «Σχεδίου Β», ο Αλ. Αλαβάνος. Πρόκειται για θέση που εκφράζει το αστικό ρεύμα του «ευρωσκεπτικισμού», αντανακλώντας προβληματισμούς τμημάτων του κεφαλαίου, στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες, για το ποια συμμαχία μπορεί καλύτερα να υπηρετήσει τα συμφέροντά τους.

Η θέση αυτή κρύβει απ' το λαό τους πραγματικά υπαίτιους για τα βάσανά του, τους καπιταλιστές, τα μονοπώλια και την ευρωενωσιακή τους λυκοσυμμαχία, αποσκοπώντας να τον παρασύρει να σηκώσει ξένες προς τα συμφέροντά του σημαίες. Αυτό άλλωστε αποδεικνύουν όλες εκείνες οι περιπτώσεις των καπιταλιστικών κρατών - μελών της ΕΕ αλλά όχι της ευρωζώνης, είτε εκτός της ΕΕ, που όμως οι λαοί τους δεινοπαθούν απ' τα «καλούδια» του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης που ακολουθούν.

Ο Αλ. Αλαβάνος προσπάθησε να παρουσιάσει το σχέδιό του σαν «την πλήρη διαφοροποίηση από όλες τις γραφικές ή όχι κομματικές παραλλαγές του Σχεδίου Α», παρότι είναι σαφές ότι πρόκειται για παραλλαγές του ίδιου σχεδίου εντός του ίδιου στρατηγικού πλαισίου.

Ισχυρίστηκε, όπως και οι άλλες δυνάμεις της διαχείρισης, ότι υπάρχει κοινός δρόμος εξόδου απ' την κρίση για τους καπιταλιστές και το λαό και παρουσίασε σαν «μετασχηματισμούς επαναστατικού χαρακτήρα» επιλογές όπως «η παύση πληρωμών προς τους ξένους δανειστές, η υιοθέτηση εθνικής νομισματικής πολιτικής για ρευστότητα και θετικό εξωτερικό ισοζύγιο, ο δημόσιος τραπεζικός τομέας, το δημοκρατικό επενδυτικό και κοινωνικό κράτος»!

Επέκρινε την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ για τα «τρία τερατώδη ψέματα» που - όπως είπε - «έχουν διατυπωθεί στην πολιτική ζωή της Ελλάδας την τελευταία δεκαετία», το «λεφτά υπάρχουν» του Παπανδρέου, το «success story» του Σαμαρά και το «κατάργηση του μνημονίου μέσα στην Ευρωζώνη» του Τσίπρα.

Κλείνοντας την παρέμβασή του διευκρίνισε ότι «είμαστε πριν από όλους Ευρωπαίοι» και έριξε νερό στο μύλο αντιδραστικών απόψεων που διατρέχουν όλο το φάσμα των δυνάμεων της αστικής διαχείρισης προσθέτοντας «αλλά αρνούμαστε να παραμείνουμε μια ξεφτιλισμένη αποικία σε ευρωπαϊκό έδαφος, είμαστε αποφασισμένοι να πάρουμε πίσω την πατρίδα μας».