Σε αυτόν τον άξονα, «στόχος είναι η διατήρηση της υγείας των πολιτών σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο που θα επιτρέπει την ενεργό συμμετοχή του στον παραγωγικό και κοινωνικό ιστό της χώρας». Το «ικανοποιητικό επίπεδο» είναι οι ...«ελάχιστες εγγυημένες» υπηρεσίες, που καμιά σχέση δεν έχουν με την αξιοποίηση των επιτευγμάτων και των δυνατοτήτων της εποχής για όλους. Δεν είναι τυχαίο ότι σε αυτόν τον άξονα - όπως και στον τρίτο άξονα - γίνεται λόγος μόνο για «δράσεις», «προγράμματα», «παρεμβάσεις», «εκστρατείες ενημέρωσης», δηλαδή αποσπασματικά και βραχυπρόθεσμα προγράμματα για ένα μικρό μέρος του πληθυσμού, κυρίως το εργατικό δυναμικό που έχει τις προϋποθέσεις να ενταχθεί στην παραγωγή.

Είναι ενδεικτικό πως στην Αγγλία, σύμφωνα με ανακοίνωση της Οργάνωσης «Κέντρο Στήριξης Καρκινοπαθών Μακμίλαν», το βρετανικό σύστημα Υγείας (NHS) «ξεγράφει» κάθε χρόνο χιλιάδες καρκινοπαθείς άνω των 65 ετών από τις υπηρεσίες, θεωρώντας ότι είναι «πολύ μεγάλοι» για θεραπεία. Η τύχη και η πορεία της θεραπευτικής αγωγής σε ασθενείς άνω των 65 ετών δεν καθορίζεται πάντα από ιατρικούς παράγοντες, αλλά από την ηλικία τους. Καταγράφονται πολλές περιπτώσεις ηλικιωμένων που αποκλείονται από φαρμακευτικές αγωγές, οι οποίες θα μπορούσαν να αυξήσουν το μέσο προσδόκιμο ζωής ή ακόμη και να θεραπεύσουν εντελώς κάποια ογκολογικά περιστατικά.