Πρόκειται για έναν από τους, περίπου, 35 βυζαντινούς και μεταβυζαντινούς ναούς της περιοχής, ο οποίος χτίστηκε ανάμεσα στον 14ο και 15ο αιώνα. Τη μελέτη αποκατάστασης συνέταξε ο αρχιτέκτονας Μιχάλης Μάρας, ενώ τη μελέτη συντήρησης και αποκατάστασης των τοιχογραφιών η συντηρήτρια αρχαιοτήτων Αλίκη Σημαντώνη - Μπόκολα. Την επίβλεψη του έργου είχε η 2η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων. Συνεργάστηκε επίσης η Παναιγινίτικη Επιτροπή για τη διάσωση της Παλαιοχώρας.
Η Παλαιοχώρα εξακολουθεί να αποτελεί ιστορικό «μυστήριο» για τους αρχαιολόγους, αφού η πρώιμη ιστορία της είναι άγνωστη. Σύμφωνα με τον Χ. Πέννα, διευθυντή Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Αργοσαρωνικού - Κυκλάδων, «δεν έχουν διασωθεί άμεσες μαρτυρίες από τη μεσοβυζαντινή περίοδο, μέχρι το 1204, ενώ από τις 35 εκκλησίες που σώζονται στο λόφο της Παλαιοχώρας ελάχιστες χρονολογούνται πριν το 1450».
Η καταστροφή του Μπαρμπαρόσα το 1537, σε συνδυασμό με τις μετέπειτα τύχες της Παλαιοχώρας, αλλοίωσαν κατά πολύ την αρχική εικόνα της. Ο ναός που αναστηλώθηκε θεωρείται ένας από τους αξιολογότερους της περιοχής.