Την τελική ευθεία έχει πάρει η ψήφιση του Νέου Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας - Αττικής και Θεσσαλονίκης, καθώς από χτες το σχετικό νομοσχέδιο βρίσκεται στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, ενώ την επόμενη βδομάδα αναμένεται να κατατεθεί στην Ολομέλεια. Πρόκειται για ένα άκρως αντιλαϊκό κατασκεύασμα, το οποίο προκειμένου να προσαρμόσει το χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό της Αττικής και της Θεσσαλονίκης στη στρατηγική της κερδοφορίας του κεφαλαίου παραδίδει στους επιχειρηματικούς ομίλους βουνά, δάση, παραλίες, τους εναπομείναντες ελεύθερους χώρους, κάθε τι που μπορεί να «βγάλει χρήμα».

Εντελώς ενδεικτικά, σε ό,τι αφορά την Αττική (αντίστοιχα μέτρα προωθούνται και στη Θεσσαλονίκη), προωθείται και περιγράφεται λεπτομερώς η παράδοση κάθε ελεύθερου χώρου της στη μεγάλη επιχειρηματική δραστηριότητα:

• Δεν υπάρχει χωρική ενότητα στην οποία να μη θεσπίζονται μικτές ή «καθαρές» ζώνες επιχειρηματικής δραστηριότητας με «αναπτυξιακούς πόλους» σε περιοχές όπως ο Ελαιώνας, η νότια πύλη του Πειραιά, ο δυτικός Πειραιάς, τα Καμίνια, η λιμενοβιομηχανική ζώνη Κερατσινίου, ο Φαληρικός Ορμος, μεγάλες λεωφόροι όπως Συγγρού, Ιερά Οδός κ.ά.
• Προωθείται η νομιμοποίηση όλων των καταπατήσεων δημόσιας και δασικής γης (π.χ. η Τεχνόπολη στις παρυφές της Πάρνηθας, η εκχώρηση των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων σε διάφορα Μall κ.λπ.). Ορεινοί όγκοι της Αττικής όπως Πεντέλη, Αιγάλεω κατατάσσονται ως Περιφερειακά Πάρκα στα οποία επιτρέπονται επιχειρηματικές χρήσεις! Ο Υμηττός χαρακτηρίζεται ως κοινό πάρκο αναψυχής!
• Παραδίδεται το σύνολο του παραλιακού μετώπου της Αττικής σε μονοπωλιακούς ομίλους με το Ελληνικό και το Φαληρικό Δέλτα βέβαια να είναι τα σχετικά φιλέτα.

Γίνεται ειδική αναφορά για επενδύσεις στην περιφέρεια για υδατοκαλλιέργειες, που σημαίνει παράδοση κάθε κολπίσκου στο μεγάλο κεφάλαιο.

Ομως εκεί που αποκαλύπτεται πλήρως ο αντιλαϊκός, επιθετικός χαρακτήρας του νομοσχεδίου και το γεγονός ότι αφορά αποκλειστικά και μόνο τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, είναι ότι δεν υπάρχει αναλυτικό σχέδιο για την πυροπροστασία, για αντιπλημμυρικά έργα, έργα αντισεισμικής θωράκισης, συνολικά έργα για την κάλυψη λαϊκών αναγκών. Δεν υπάρχει ούτε αναφορά για την αντιμετώπιση των τεράστιων κινδύνων για ατυχήματα μεγάλης κλίμακας σε περιοχές όπως το Πέραμα, την Ελευσίνα, το Θριάσιο Πεδίο που περιέχουν εγκαταστάσεις εταιρειών πετρελαιοειδών και διυλιστήρια!

Για τα «μάτια του κόσμου» γίνεται μια γενικόλογη αναφορά για «διασφάλιση πράσινων χώρων στην Αττική», όταν παραδίδει στους ιδιώτες κάθε πνεύμονα πράσινου.

Εξίσου προκλητικό είναι ότι μια σειρά ζητήματα πάνω στα θέματα αυτά θα ρυθμιστούν με Προεδρικά Διατάγματα και υπουργικές αποφάσεις, χωρίς να υπόκεινται δηλαδή ούτε στον υποτυπώδη έλεγχο της Βουλής.

Ο εισηγητής του ΚΚΕ, Σπύρος Χαλβατζής, μιλώντας στην επιτροπή της Βουλής ανέφερε ότι: «Τα θέματα που έχουν να κάνουν με τον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό, την πολιτική γης συνολικότερα, η έννοια της οργάνωσης του κοινωνικού χώρου πρέπει να απαντήσουν στο πολιτικό ερώτημα "χωροταξικός σχεδιασμός για ποιον", δηλαδή είναι βαθύτατα πολιτικό ζήτημα και όχι τεχνοκρατικό.

Στο πλαίσιο των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, ο χωροταξικός σχεδιασμός εντάσσεται και υποτάσσεται, αντικειμενικά, στους νόμους της αγοράς, της κερδοφορίας του κεφαλαίου και των μονοπωλιακών ομίλων. Είναι άρρηκτα δεμένος με την τάση της εμπορευματοποίησης της γης, των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και ιδιωτικοποιήσεων που προωθούνται στο πλαίσιο της ΕΕ».

Τόνισε επίσης ότι «ο μοναδικός χωροταξικός σχεδιασμός στην Αττική που μπορεί να λειτουργήσει πραγματικά για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών προϋποθέτει κοινωνική ιδιοκτησία στη γη, κοινωνικοποίηση του συνόλου των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο, σε καθεστώς εργατικής λαϊκής εξουσίας».

Κάλεσε, τέλος, όλους τους εργαζόμενους μέσα από τα συνδικάτα και τους μαζικούς φορείς να απορρίψουν το απαράδεκτο Νέο Ρυθμιστικό Πλαίσιο Αθήνας - Αττικής και Θεσσαλονίκης, να εντείνουν την πάλη τους για την ανατροπή συνολικά της βάρβαρης πολιτικής.