Εγκρίθηκε χτες από τα κόμματα της συγκυβέρνησης στην Ολομέλεια της Βουλής, με τη διαδικασία του κατεπείγοντος το αντιλαϊκό νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος, με το οποίο καθορίζεται το νέο χωροταξικό και πολεοδομικό σχέδιο.

Συνοπτικά με τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου αίρονται ακόμα και αυτοί οι ανεπαρκείς περιορισμοί που υπήρχαν για την προστασία του περιβάλλοντος και των χρήσεων γης. Κάθε ελεύθερος χώρος, ολόκληρες περιοχές θυσιάζονται στο βωμό της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων για τη δημιουργία εμπορευματικών κέντρων, τουριστικών μονάδων και άλλων παρόμοιων «δράσεων» σε χώρους που πριν δεν επιτρεπόταν. Καταργείται η έννοια της «αμιγούς κατοικίας» και εισάγεται η κατηγορία Κατοικίας με τον κωδικό «Κ1», ώστε μέσα σε συνοικίες, να επιτρέπονται εκθεσιακά κέντρα, εστιατόρια, κέντρα διασκέδασης, ξενοδοχεία, πάρκινγκ, ακόμα και πρατήρια καυσίμων, σε χώρους που θα ήταν ανάσα για την εργατική, λαϊκή οικογένεια.

Φτάνει δε στο σημείο, στο άρθρο 25, να χαρακτηρίζει εγκαταστάσεις ανακύκλωσης απορριμμάτων, καύσης τοξικών στερεών αποβλήτων και ΑΠΕ ως «Εγκαταστάσεις Αστικών Υποδομών Κοινής Ωφέλειας», όταν μέχρι τώρα ήταν στην κατηγορία των «υψηλής όχλησης»!

Ο εισηγητής του ΚΚΕ Σπύρος Χαλβατζής τόνισε ότι «ο χωροταξικός σχεδιασμός είναι ζήτημα βαθύτατα πολιτικό. Τη θέση αυτή, άλλωστε, υιοθετεί και το νομοσχέδιο όπου ήδη από την εισηγητική του έκθεση αναφέρει ότι ο "σχεδιασμός αποτελεί τη χωρική έκφραση προγραμμάτων οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης". Ετσι, στο πλαίσιο των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, ο χωροταξικός σχεδιασμός εντάσσεται και υποτάσσεται αντικειμενικά στους νόμους της αγοράς, στους νόμους της κερδοφορίας του κεφαλαίου, των μονοπωλιακών ομίλων. Είναι άρρηκτα δεμένος με τη γενικότερη τάση της εμπορευματοποίησης της γης».

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Νίκος Καραθανασόπουλος επισήμανε ότι το νομοσχέδιο είναι προσαρμοσμένο στην ικανοποίηση του καπιταλιστικού κέρδους, θυσιάζοντας τις λαϊκές ανάγκες, όπως είναι για παράδειγμα οι ελεύθεροι χώροι, οι χώροι αναψυχής, αθλητισμού, πολιτισμού για το λαό, έργα για την αντισεισμική θωράκιση κ.ά. «Απ' αυτή την άποψη, λοιπόν τόνισε, είναι φανερό ότι ο χωροτάκτης είναι ο καπιταλιστής, ο κεφαλαιοκράτης. Αυτός καθορίζει τους όρους. Γι' αυτό ακριβώς και το χωροταξικό σχέδιο υπηρετεί τις στρατηγικές επιλογές της αστικής τάξης της χώρας μας, στρατηγικές επιλογές που καθορίζουν το νέο αναπτυξιακό μοντέλο. Η Ελλάδα μετατρέπεται σε ενεργειακό κόμβο και σε διαμετακομιστικό κέντρο. Η ανάπτυξη του τουρισμού και των ανανεώσιμων πηγών Ενέργειας: Αυτές είναι οι προτεραιότητες των κεφαλαιοκρατών. Αυτά είναι τα επενδυτικά σχέδια των επιχειρηματικών ομίλων. Αυτά πάτε να εξυπηρετήσετε με το νέο χωροταξικό σχέδιο».

Υπογράμμισε ότι «εμείς ξεκινάμε με τη λογική ότι η γη και η χρήσης της είναι κοινωνικό αγαθό και με βάση αυτή τη λογική πρέπει να οργανωθεί ο κοινωνικός χώρος. Θα πρέπει να είναι μια οργάνωση κοινωνικού χώρου, η οποία να ικανοποιήσει συνδυασμένα το σύνολο των κοινωνικών αναγκών. Ομως, βεβαίως, για να γίνει αυτό χρειάζεται άλλη εξουσία, κοινωνικοποίηση της γης, κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, ρήξη ουσιαστικά με τα μονοπώλια και τις εξουσίες τους, αποδέσμευση από την ΕΕ κάτω από συνθήκες λαϊκής εξουσίας και κυριαρχίας».

Ο υπουργός Περιβάλλοντος, Γ. Μανιάτης, για να απαντήσει, επιστράτευσε επιχειρήματα του τύπου: «Δεν έχουμε κάνει ποτέ επεκτάσεις σχεδίων πόλεων και άρα ο φτωχός δεν βρίσκει εκτάσεις να κτίσει το σπίτι του», ενώ επανέλαβε τη δέσμευση προς τα μονοπώλια ότι «προχωρούμε στην ανάθεση ενός ειδικού χωροταξικού πλαισίου για τον ορυκτό πλούτο της χώρας. Δεν γίνεται να ξέρουμε ότι ο ορυκτός πλούτος της χώρας στο χερσαίο κομμάτι της πατρίδας μας ξεπερνά τα 30 δισεκατομμύρια ευρώ και μέχρι τώρα να μην έχουμε δει πώς μπορούμε αυτό να το οργανώσουμε».

Από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπός του Π. Λαφαζάνης «έβγαλε λάδι» συνολικά το σύστημα, κάνοντας λόγο για «κλίκες», «διαπλοκές» και «οικονομικές μερίδες», στις οποίες «παραδίδονται ελεύθεροι χώροι προς εμπορευματοποίηση».