Πολλά υποσχόμενο πεδίο για τη μονοπωλιακή κερδοφορία αναδεικνύεται η λεγόμενη «πράσινη οικονομία» και, όπως είναι αναμενόμενο, οι κυρίαρχοι κύκλοι της ΕΕ «επενδύουν» πολλά για την ανάπτυξη του τομέα. Σε αυτό το πλαίσιο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υιοθέτησε τη Δευτέρα νέα δέσμη μέτρων - προτάσεων προς τα κράτη - μέλη που ενισχύουν τον «κυκλικό» χαρακτήρα της οικονομίας και ειδικότερα ενισχύουν τις δράσεις ανακύκλωσης υλικών.

Πιο συγκεκριμένα, η πρόταση της Επιτροπής προβλέπει μέχρι το 2030 να ανακυκλώνεται το 70% των αστικών λυμάτων και το 80% των υλικών συσκευασίας, παράλληλα με την απαγόρευση του θαψίματος ανακυκλώσιμων υλικών έως το 2025.

Ο Επίτροπος Περιβάλλοντος Γ. Ποτότσνικ έθεσε τους παραπάνω στόχους στο γενικότερο πλαίσιο έντασης του ανταγωνισμού της ΕΕ στο διεθνές περιβάλλον, λέγοντας ότι στις σημερινές συνθήκες των αναδυόμενων χωρών και των διασυνδεδεμένων οικονομιών, «εάν θέλουμε να παραμείνουμε ανταγωνιστικοί, οφείλουμε να λαμβάνουμε το μέγιστο δυνατό από τους διαθέσιμους πόρους μας» και πρόσθεσε ότι η υιοθέτηση πολιτικών προς μία «κυκλική οικονομία δεν είναι μόνο εφικτή, αλλά και κερδοφόρα».

Στην ανακοίνωση της Επιτροπής γίνεται παράλληλα αναφορά στην ανάγκη «απελευθέρωσης επενδύσεων» στο συγκεκριμένο τομέα, καθώς θεωρείται κρίσιμης σημασίας η συμμετοχή των επιχειρήσεων για την επίτευξη των παραπάνω στόχων.

Παράλληλα, επίσης τη Δευτέρα, η Κομισιόν εξέδωσε ειδική ανακοίνωση για την ανάγκη αύξησης των θέσεων εργασίας στην «πράσινη οικονομία», επισημαίνοντας ξανά τις δυνατότητες που παρέχει ο συγκεκριμένος τομέας στην ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» της ευρωενωσιακής οικονομίας σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά και να ενισχύσει τη στρατηγική «Ευρώπη 2020».

Ο Επίτροπος Περιβάλλοντος Κ. Χέντεγκαρντ συνέδεσε την περαιτέρω ανάπτυξη της «πράσινης οικονομίας» με την αντιμετώπιση της κρίσης και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «στην Ευρώπη των 26 εκατ. ανέργων, δεν είναι αρκετό να δημιουργηθεί ανάπτυξη, χρειάζεται επίσης να επεκταθούμε σε νέους τομείς που μπορούν να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας», καθιστώντας σαφή την προσπάθεια των ευρωπαϊκών μονοπωλίων να διοχετεύσουν σε νέους κερδοφόρους τομείς λιμνάζοντα κεφάλαιά τους.