Την προσπάθεια του Ποταμιού να ντύσει με το μανδύα του «φρέσκου» μια σειρά πάγιες αντιλαϊκές απαιτήσεις των μονοπωλίων που προωθούνται από κυβέρνηση, ΕΕ, ΝΑΤΟ, αστικά επιτελεία, επιβεβαιώνουν τα στοιχεία που δίνει στη δημοσιότητα για το περιβόητο... «dotmocracy» που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του ιδρυτικού συνεδρίου του το Σαββατοκύριακο.

Συγκεκριμένα, οι σύνεδροι του Ποταμιού, βάζοντας... πινέζες σε αναρτημένους στο χώρο του συνεδρίου πίνακες με προκαθορισμένα και καθόλου τυχαία ερωτήματα - που αφορούσαν τη σταθερότητα του συστήματος, την αποφυγή πρόωρων εκλογών, τη διάνοιξη νέων πεδίων κερδοφορίας για τα μονοπώλια, την προσαρμογή λαού και νεολαίας στις σύγχρονες απαιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου - κλήθηκαν να εκφράσουν το βαθμό συμφωνίας τους, επιλέγοντας μεταξύ των απαντήσεων «μάλλον συμφωνώ», «μάλλον διαφωνώ» και «δεν ξέρω / δεν απαντώ».

Μ' αυτά και μ' άλλα, τα στελέχη και μέλη του Ποταμιού, σε σχέση με τη λειτουργία του αστικού πολιτικού συστήματος, ζητούν να διεξάγονται βουλευτικές εκλογές αποκλειστικά μία φορά κάθε τέσσερα χρόνια, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να έχει αποφασιστικές αρμοδιότητες, να υπάρχει νομικό ασυμβίβαστο για το αξίωμα του βουλευτή και του υπουργού: Χαρακτηριστικά, όλα τα παραπάνω ιεραρχούνται μεταξύ των ζητημάτων που επιδιώκει να θέσει και η ΝΔ μέσω της περιλάλητης συνταγματικής αναθεώρησης.

«Αντιγράφοντας» τα ζητούμενα του ντόπιου και του ευρωενωσιακού κεφαλαίου, που προωθούνται από την κυβέρνηση και την τρόικα, ζητούν επίσης ν' «αξιολογούνται» συνεχώς οι περιφέρειες ώστε από τις επιδόσεις τους να κρίνεται η χρηματοδότησή τους, να υπάρχουν «βαθμίδες» στους δασκάλους και καθηγητές της μέσης εκπαίδευσης μετά από «αξιολόγηση».

Σε συντονισμό με τις απαιτήσεις των μονοπωλίων για την Παιδεία, οι σύνεδροι του Ποταμιού ζητούν να λειτουργούν και «μη κρατικά» πανεπιστήμια, ν' αντικατασταθεί η δωρεάν διανομή των βιβλίων στη δημόσια εκπαίδευση από «ένα σύστημα δανεισμού των βιβλίων», να μπορούν τα πανεπιστήμια να «δημιουργούν» επιχειρήσεις, να «ενισχύονται» και από επιχειρήσεις, συνδέσμους, οργανισμούς, στα πανεπιστήμια να υπάρχουν κλιμακωτά δίδακτρα για τους φοιτητές που ξεπερνούν την καθορισμένη διάρκεια σπουδών.

Ενώ και η θέση τους, ότι η πλειοψηφία των μαθητών μετά από την υποχρεωτική εκπαίδευση του Γυμνασίου πρέπει να κατευθύνεται σε οργανωμένα επαγγελματικά λύκεια, συνδέεται άμεσα με τους στόχους που θέτει η άρχουσα τάξη για παραπέρα αλλαγή στις αναλογίες των μαθητών στη γενική και την τεχνικο-επαγγελματική εκπαίδευση, τη διοχέτευση στις επιχειρήσεις φθηνού, ημικαταρτισμένου και δίχως δικαιώματα εργατικού και τεχνικού δυναμικού.

Τον ίδιο χαρακτήρα εμπορευματοποίησης και «ανταποδοτικότητας», διάνοιξης νέων πεδίων κερδοφορίας στο κεφάλαιο, έχουν θέσεις όπως ο πολίτης «να έχει μια άμεση μικρή προσωπική συμμετοχή για τη βελτίωση» υπηρεσιών Παιδείας, Υγείας, Πολιτισμού κ.ο.κ. Οι ασφαλιστικές εισφορές να μειωθούν, «γνωρίζοντας ότι μία από τις συνέπειες θα είναι ακόμη πιο μικρή σύνταξη όταν θ' αποσυρθούμε από την εργασία μας» ή να γίνει πλήρης απελευθέρωση του ωραρίου των καταστημάτων.

Τέλος, προβλήθηκαν και θέσεις όπως οι κληρωτοί του Ελληνικού Στρατού να συμμετέχουν σε «ειρηνευτικές» αποστολές Ενόπλων Δυνάμεων του ΟΗΕ, ιμπεριαλιστικές αποστολές που προωθούνται με πρόσχημα κρίσεις που οι ίδιοι οι ιμπεριαλιστές υποδαύλισαν. Να υποστηριχτεί η νέα προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού, σχέδιο τύπου «Ανάν». Ν' αποποινικοποιηθεί η χρήση κάνναβης κτλ.