Ο Ερντογάν, που έχει μπει στα γεμάτα στην προεκλογική εκστρατεία, φόρεσε και παλαιστινιακό κασκόλ για να μπερδέψει λαϊκό κόσμο

Συγκεκριμένες υποσχέσεις εφόσον εκλεγεί Πρόεδρος στις εκλογές της 10ης Αυγούστου έδωσε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, πρωθυπουργός και υποψήφιος του κυβερνώντος κόμματος AKP. Εταξε ότι θα συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις για την ένταξη της χώρας στην ΕΕ μαζί με τις «αναγκαίες μεταρρυθμίσεις» (δηλαδή μέτρα που θα ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων), αλλά και ότι θα εργαστεί για την ανάδειξη της Τουρκίας στη 10η θέση της παγκόσμιας κατάταξης των καπιταλιστικών οικονομιών.

Οι υποσχέσεις αυτές διατυπώνονται με σκοπό να παραπλανηθεί ο τουρκικός λαός, αλλά κύριο αποδέκτη έχουν την πλουτοκρατία της χώρας, καθώς οι προεδρικές εκλογές διεξάγονται σε περίοδο έντονης ενδοαστικής αντιπαράθεσης και «κόντρας» για το πώς καλύτερα θα διασφαλιστούν τα συμφέροντα του τουρκικού κεφαλαίου, ποιες διεθνείς και περιφερειακές συμμαχίες το ωφελούν περισσότερο.

Το σίγουρο είναι ότι η ενίσχυση της τουρκικής οικονομίας, όχι μόνο δε θα λύσει τα λαϊκά προβλήματα, αλλά θα τα διευρύνει. Σήμερα που η Τουρκία ανήκει στις 20 πιο ισχυρές οικονομίες του κόσμου (G20), ο λαός της ζει κατά ένα πολύ μεγάλο μέρος σε συνθήκες φτώχειας, ενώ οι ιδιωτικοποιήσεις, η επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας κλπ. προχωρούν με γοργούς ρυθμούς. Τρανταχτό παράδειγμα, το πολύνεκρο δυστύχημα στο ορυχείο της Σόμα, όπου η εισβολή των εργολάβων και η παράδοση του άνθρακα στους ιδιώτες προκάλεσε δραστικούς (και φονικούς όπως αποδείχτηκε) περιορισμούς σε μια σειρά μέτρα ασφαλείας. Η συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων (και του ορυκτού πλούτου) αποτελεί προτεραιότητα του κόμματος του Ερντογάν, αλλά βεβαίως και άλλων αστικών δυνάμεων.

Την ίδια στιγμή, ο Ερντογάν καταγγέλλει ότι «όσοι νοσταλγούν την παλιά Τουρκία έχουν συνασπιστεί εναντίον μας. Σε αυτόν το συνασπισμό συμμετέχει και η Πενσιλβανία», αναφερόμενος στον πρώην σύμμαχό του ισλαμιστή επιχειρηματία ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν που κατοικεί στις ΗΠΑ και θεωρείται ότι κρύβεται πίσω από το σκάνδαλο που ξέσπασε τον περασμένο Δεκέμβρη, πλήττοντας στελέχη της κυβέρνησης, αλλά και άλλους συνεργάτες του Ερντογάν.

Στο πλαίσιο των ενδοαστικών, αλλά και των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών εντάσσονται και οι υψηλοί τόνοι που ο Ερντογάν συνεχίζει να διατηρεί απέναντι στο Ισραήλ, συνεχίζοντας ταυτόχρονα τις προκλητικές προσπάθειες να εμφανιστεί υπέρμαχος των φτωχών Αράβων και του παλαιστινιακού λαού: «Εάν το Ισραήλ συνεχίσει αυτή τη συμπεριφορά θα πρέπει οπωσδήποτε (σ.σ. η ηγεσία του) να οδηγηθεί ενώπιον των διεθνών δικαστηρίων», δήλωσε. «Θα φροντίσουμε να συμβεί αυτό, η Τουρκία θα δώσει αγώνα γι' αυτό», συνέχισε και εντείνοντας τους θεατρινισμούς ...«αναρωτήθηκε»: «Είναι ακατανόητο το γιατί η Δύση συνεχίζει να υπερασπίζεται το Ισραήλ και ο κόσμος παραμένει σιωπηλός».