Η δυσκολία του Συμβουλίου ΥΠΕΞ της ΕΕ να καταλήξει σε νέο γύρο «σοβαρών» κυρώσεων προς τη Ρωσία φανέρωσε ότι τα «παζάρια» γίνονται όλο και πιο σύνθετα.

Οι Βρυξέλλες διακήρυσσαν ότι από αύριο Δευτέρα ξεκινούν εντατικές επαφές με τις νέες προτάσεις που ήδη έχουν διαμορφωθεί. Μεταξύ αυτών, σύμφωνα με το «Μπλούμπεργκ», εξετάζεται η απαγόρευση πρόσβασης στην τεχνολογία παραγωγής Ενέργειας, εισαγωγής νέων ρωσικών εταιρειών στα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια, επενδύσεων στα νέα ρωσικά τραπεζικά ομόλογα, πρόσβασης των ρωσικών κρατικών τραπεζών στις αγορές, αλλά και επιβολή εμπάργκο στις εξαγωγές όπλων.

Ειδικοί επισημαίνουν ότι οι περιορισμοί σε «ευαίσθητες τεχνολογίες» θα μπορούσε να προκαλέσει σημαντικές συνέπειες στις γεωτρήσεις σε μεγάλο θαλάσσιο βάθος, στην εξόρυξη σχιστολιθικού πετρελαίου και την εξερεύνηση της Αρκτικής. Η ειδική «παρότρυνση» του επιτρόπου Ενέργειας Γκίντερ Ετινγκερ να σταματήσει η ΕΕ τη χορήγηση οποιασδήποτε τεχνικής βοήθειας σε ό,τι αφορά την προσπάθειά της Ρωσίας να αναπτύξει κοιτάσματα πετρελαίου και αερίου στην Αρκτική αποτυπώνει τα ευρύτερα σχέδια που εμπλέκονται στην «κόντρα» των κυρώσεων.

Χαρακτηριστικά είναι και όσα αναφέρονταν σε σχετικό έγγραφο της Κομισιόν που διέρρευσε σε διάφορα ΜΜΕ: «Ο περιορισμός της πρόσβασης στις κεφαλαιαγορές για τα ρωσικά κρατικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα θα αύξανε το κόστος τους για την άντληση κεφαλαίων και θα περιόριζε την ικανότητά τους να χρηματοδοτούν τη ρωσική οικονομία... Θα προκαλούσε επίσης ένα κλίμα αβεβαιότητας στην αγορά που είναι πιθανόν να επηρεάσει το επιχειρηματικό περιβάλλον στη Ρωσία και να επιταχύνει τις εκροές κεφαλαίων».

Ωστόσο, επιφυλάξεις και αντιρρήσεις παραμένουν, ειδικά από χώρες όπως οι Γαλλία, Ιταλία, αλλά και Γερμανία, Ελλάδα, ακόμα και Βρετανία, σύμφωνα με δημοσιεύματα. Κάθε κατάληξη θα αλληλεπιδράσει με διεργασίες σε όλα τα «στρατόπεδα». Ο Ποροσένκο μεσοβδόμαδα εμφανίστηκε «απογοητευμένος» για τη στάση της Γαλλίας, που επέμενε να απορρίπτει πιέσεις για να ακυρώσει παραγγελίες από τη Ρωσία για πολεμικά πλοία τύπου «Μιστράλ».

Η αλληλεξάρτηση των καπιταλιστικών οικονομιών και των επιχειρηματικών συμφερόντων είναι πλέον τόσο βαθιά που την ίδια στιγμή που μια πλευρά εύχεται την τιμωρία του «αντιπάλου» της, μπορεί να διαπιστώνει ότι εύχεται κάτι που μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες και για την ίδια. Για τους λαούς, αυτό το «μείγμα» των αντιθέσεων και των συμβιβασμών εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους.