Στο διορισμό του σημερινού υπουργού Αμυνας Δ. Αβραμόπουλου στη θέση του Ελληνα επιτρόπου στην Κομισιόν κατέληξε η κυβέρνηση. Η σύνθεση της νέας Ευρωπαϊκής Επιτροπής αναμένεται να οριστικοποιηθεί τις επόμενες βδομάδες, εν μέσω σοβαρών ενδοαστικών αντιπαραθέσεων για το ποια χώρα θα πάρει ποια θέση επιτρόπου προκειμένου να προωθήσει από καλύτερες θέσεις τα συμφέροντα της δικής της αστικής τάξης. Σε κάθε περίπτωση, όποια σύνθεση κι αν έχει, η νέα Κομισιόν, όπως και τα υπόλοιπα ανώτατα όργανα της ΕΕ, έχει ως αποστολή να φέρει σε πέρας την ακόμα πιο άγρια επίθεση του μεγάλου κεφαλαίου στα λαϊκά δικαιώματα το αμέσως επόμενο διάστημα.

Για τη θέση του επιτρόπου είχε δηλώσει ενδιαφέρον η Ντόρα Μπακογιάννη, αλλά και η σημερινή επίτροπος Μαρία Δαμανάκη, ενώ ακούστηκαν και άλλα ονόματα. Ο δε ορισμός προσώπου αποτέλεσε αντικείμενο διαπραγμάτευσης μεταξύ των δύο κυβερνητικών εταίρων και προσωπικά των Σαμαρά - Βενιζέλου.

Σε δηλώσεις του στον Τύπο μετά τον ορισμό του, ο Δ. Αβραμόπουλος είπε ότι είναι μεγάλη τιμή για τον ίδιο η θέση του επιτρόπου και δήλωσε ότι με τον πρωθυπουργό δεν συζήτησε το θέμα της αντικατάστασης στο υπουργείο Αμυνας. «Δεν πρόκειται να παραιτηθώ τώρα από υπουργός, κανένας άλλος επίτροπος ο οποίος είναι υπουργός δεν παραιτήθηκε από τη θέση του, θα παραμείνω στη θέση μου ως τα μέσα Οκτώβρη», πρόσθεσε. Τότε, 15 Οκτώβρη, ο Αβραμόπουλος αναλαμβάνει και επισήμως τα νέα του καθήκοντα στις Βρυξέλλες. Οταν παραιτηθεί και από βουλευτής, τη θέση του θα καταλάβει ο Θάνος Πλεύρης, πρώτος επιλαχών στην Α' Αθηνών.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση διεκδικεί ως αρμοδιότητα επιτρόπου, στο πλαίσιο της Κομισιόν, το χαρτοφυλάκιο της Μετανάστευσης. Λέγεται ότι σε αυτό συμφώνησε και ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι στη συνάντηση που είχε με τον Ελληνα ομόλογό του Αντ. Σαμαρά στις πρόσφατες επαφές τους στη Φλωρεντία. Το τοπίο πιθανά να ξεκαθαρίσει την επόμενη Δευτέρα, 4 Αυγούστου, στην επίσημη επίσκεψη στην Αθήνα του νεοεκλεγέντος προέδρου της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ και τις συζητήσεις του εδώ με Σαμαρά - Αβραμόπουλο.

Σημειωτέον, η τοποθέτηση και οι αρμοδιότητες των επιτρόπων αποτελούν πεδίο σφοδρών ενδοαστικών αντιπαραθέσεων. Εχουν καταγραφεί ήδη υπόγειες ή και πιο φανερές αντιθέσεις μεταξύ π.χ. Γερμανίας και Γαλλίας για το ποια χώρα θα καπαρώσει τη θέση του επιτρόπου Οικονομικών, με επίκεντρο το ποιο μείγμα διαχείρισης θα εφαρμόσει σε όφελος ποιων μονοπωλίων. Ανάλογη αντιπαράθεση έχει καταγραφεί μεταξύ Γερμανίας - Βρετανίας - Πολωνίας για τη θέση του επιτρόπου Ενέργειας. Τέτοια κόντρα εκφράζεται και για τον ορισμό του νέου ύπατου εκπροσώπου Εξωτερικών και Αμυνας της ΕΕ, θέση που διεκδικεί η ιταλική κυβέρνηση, σε αντιπαράθεση με ένα διαφαινόμενο μπλοκ ανατολικών χωρών της ΕΕ που θεωρούν τη στάση της Ιταλίας σχετικώς «φιλο-ρωσική»...