Παράλληλα, σε πλήρη εξέλιξη βρίσκονται οι διεργασίες και τα παζάρια με τους τραπεζίτες, τις μερίδες του ντόπιου κεφαλαίου, σχετικά με τη «διαχείριση» των μεγάλων «κόκκινων» επιχειρηματικών και ομολογιακών δανείων. Σύμφωνα με χτεσινή ανακοίνωση, με «τον Κώδικα Δεοντολογίας θεσπίζονται οι γενικές αρχές συμπεριφοράς τόσο για τις δανείστριες τράπεζες όσο και για τους δανειολήπτες, με στόχο την εξεύρεση εναλλακτικών τρόπων εξυπηρέτησης ή οριστικού διακανονισμού οφειλών σε καθυστέρηση, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάθε δανειολήπτη».

Στην πραγματικότητα, συμπληρώνεται το νομοθετικό οπλοστάσιο, με κατεύθυνση την άρση της όποιας παρεχόμενης προστασίας ακόμη και για την πρώτη κατοικία, ενώ ταυτόχρονα κλιμακώνονται οι εκβιασμοί απέναντι σε ανήμπορα λαϊκά νοικοκυριά, τα οποία επιχειρούν να στριμώξουν σε νέες συνεννοήσεις με τις τράπεζες, ακόμη και με την παραχώρηση του ακινήτου και με τη διαμονή σε αυτό με την πληρωμή ενοικίου! Τα παραπάνω, σε συνδυασμό και με τα χαράτσια στη λαϊκή στέγη και σε κάθε σπιθαμή γης, συνθέτουν το πεδίο για τη συγκέντρωση γης και περιουσίας σε ολοένα και λιγότερα χέρια.

Στις τραπεζικές «λύσεις διευθέτησης» για τα λαϊκά νοικοκυριά, συγκαταλέγονται και τα παρακάτω:

• Πώληση και ενοικίαση του ακινήτου. Με αυτό το πλαίσιο, ο δανειολήπτης μεταβιβάζει την κυριότητα του ακινήτου στην τράπεζα και στη συνέχεια μπορεί να έχει το δικαίωμα της διαμονής στην κατοικία του έναντι ενοικίου, «συνήθως για μια ελάχιστη περίοδο τριών ετών». Με το συγκεκριμένο μέτρο στηρίζονται οι ισολογισμοί των τραπεζών, στις οποίες θα ανήκει η ακίνητη ιδιοκτησία των πελατών τους.
• Υπό προϋποθέσεις προβλέπονται ρυθμίσεις όπως αυτές που ήδη εφαρμόζουν οι τράπεζες (χρονική μετακύλιση, μείωση επιτοκίων κ.ά.).
• Οι τράπεζες προσαρμόζουν τη «συχνότητα και το περιεχόμενο της επικοινωνίας, αναλόγως του χρόνου καθυστέρησης» της πελατείας τους.
• «Επεξηγούν τις έννοιες του συνεργάσιμου δανειολήπτη και τις οικονομικές και νομικές επιπτώσεις της μη συνεργασίας», δηλαδή για την έναρξη της διαδικασίας των κατασχέσεων.
• Συγκεντρώνουν και αξιολογούν τα οικονομικά στοιχεία και άλλες πληροφορίες των δανειοληπτών και στη συνέχεια προτείνουν σε αυτούς τις «κατάλληλες λύσεις».
• Ειδική πρόβλεψη υπάρχει για δάνεια με «ενδείξεις πιθανής καθυστέρησης», τις οποίες ο δανειολήπτης, προκειμένου να ενταχθεί σε ρύθμιση, μπορεί να τις δηλώσει εγγράφως στο πιστωτικό ίδρυμα. Οι ίδιες οι τράπεζες καλούνται να εντοπίζουν έγκαιρα τυχόν μελλοντικά προβλήματα, ώστε να «εξεταστούν έγκαιρα τυχόν εναλλακτικές».
• Ασφυκτικές προθεσμίες, το πολύ μέχρι 60 μέρες, προβλέπονται για τη συμμόρφωση των πελατών με τον Κώδικα των τραπεζών. Σε περίπτωση καθυστέρησης πάνω από 90 μέρες κινούνται οι διαδικασίες για την αποστολή «προειδοποιητικής επιστολής», όπου θα αναφέρονται οι «συνέπειες του χαρακτηρισμού του δανειολήπτη ως μη συνεργάσιμου».

Σε συνδυασμό με τα παραπάνω, το υπουργείο Ανάπτυξης έχει ήδη ανακοινώσει το ύψος των «ευλόγων δαπανών διαβίωσης», το οποίο διαμορφώνεται στα όρια της επίσημης φτώχειας. Οι «εύλογες δαπάνες διαβίωσης» αποτελούν το «ενδεικτικό εισόδημα», στη βάση του οποίου οι τραπεζίτες θα ανακαθορίζουν τις δόσεις, με ρυθμίσεις επιμήκυνσης των δανείων κ.ά. Η «ενδεικτική» βάση υπολογισμού των ευλόγων δαπανών διαβίωσης για τριμελή λαϊκά νοικοκυριά καθορίζεται μόλις στα 1.126 ευρώ το μήνα και για τα 4μελή νοικοκυριά στα 1.347 ευρώ το μήνα.

Εξάλλου, στα παζάρια με την τρόικα βρίσκεται και το ζήτημα πλειστηριασμών ακινήτων για ληξιπρόθεσμα χρέη προς την Εφορία. Σήμερα, η ελάχιστη τιμή για πλειστηριασμούς ακινήτων τα οποία έχουν κατασχεθεί από το Δημόσιο, δεν μπορεί να είναι χαμηλότερη από την αντικειμενική τιμή. Προκειμένου να επιταχυνθούν οι διαδικασίες είσπραξης των εμφανιζόμενων ληξιπρόθεσμων οφειλών, εξετάζονται τα σενάρια για μείωση των τιμών εκκίνησης στα 2/3 των αντικειμενικών αξιών ή ακόμη και σε χαμηλότερα επίπεδα. Επίσης, το υπουργείο Οικονομικών θα έχει τη δυνατότητα να ορίσει τιμή ακόμη και χαμηλότερη από το 1/3 της αντικειμενικής αξίας, στην περίπτωση που ο αρχικός πλειστηριασμός κηρυχθεί άγονος.