Ο «Ριζοσπάστης» συνεχίζει σήμερα το αφιέρωμα στην ιστορία του Φεστιβάλ. Την περασμένη Κυριακή μιλήσαμε για τα πρώτα βήματα του θεσμού που ξεκίνησε το 1976 με ανέλπιστη επιτυχία και πολύ γρήγορα μεγάλωσε και αγκαλιάστηκε πλατιά από τη νεολαία.

Μπαίνοντας στη δεκαετία του '80 το Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» είναι ήδη ένας κατοχυρωμένος και καταξιωμένος νεανικός θεσμός. Φτιάχνεται αποκλειστικά με το μεράκι και την εθελοντική δουλειά χιλιάδων μελών και φίλων της ΚΝΕ και ειδικά στο κατασκευαστικό κομμάτι έχει να επιδείξει καινοτομίες και εντυπωσιακές κατασκευές. Μετά από 8 χρόνια παραμονής στο άλσος Περιστερίου αλλάζει χώρο και πηγαίνει στην Καισαριανή, ενώ μέσα σε αυτήν την περίοδο που εξετάζουμε μεγαλώνει και κατά μια μέρα παραπάνω και γίνεται πενθήμερο.

Κοινό χαρακτηριστικό των Φεστιβάλ της περιόδου είναι η μεγάλη μαζικότητά τους. Ο κόσμος το περιμένει, ρωτάει γι' αυτό, κάθε που τελειώνει ένα Φεστιβάλ αρχίζει η αναμονή αλλά και η δουλειά για το επόμενο. Την Κυριακή της κορύφωσης του κάθε Φεστιβάλ, με την ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Χαρίλαου Φλωράκη, μια λαοθάλασσα πυκνώνει σ' όλους τους χώρους.

Μεγάλες μορφές, όπως ο Γιάννης Ρίτσος, ο Μίκης Θεοδωράκης, στηρίζουν και συμβάλλουν στις εκδηλώσεις του, την ίδια περίοδο, όμως, μετράμε και σημαντικές απώλειες, όπως του Μάνου Λοΐζου και του Μάνου Κατράκη που είχαν στηρίζει το Φεστιβάλ στα πρώτα του βήματα.

Στο σημερινό δεύτερο μέρος του αφιερώματός μας παρουσιάζουμε και αποσπάσματα από δηλώσεις των συνθετών Θάνου Μικρούτσικου και Χρήστου Λεοντή, βασικών συντελεστών του Φεστιβάλ τόσο στις αρχές του θεσμού όσο και σήμερα, που μίλησαν στην ΚΝΕ για το Φεστιβάλ, τη σημασία του και τις εμπειρίες τους, στο πλαίσιο του υλικού που συγκεντρώνει η Οργάνωση για το ντοκιμαντέρ που φτιάχνει και θα είναι αφιερωμένο στα 40 χρόνια του θεσμού.